Reusachtige speelbare Nintendo-controllers in het Nintendo Museum in Kyoto

20 november 2025
Algemeen
11 min.
WhatsAppMessengerLinkedInRedditPinterestBufferSMS
Reusachtige speelbare Nintendo-controllers in het Nintendo Museum in Kyoto

Samenvatting:

Het Nintendo Museum in Kyoto is razendsnel uitgegroeid tot een droomstop voor iedereen die is opgegroeid met een controller in de hand, en het Big Controller-gedeelte vormt het kloppende hart van die aantrekkingskracht. Hier stappen bezoekers naar oversized versies van klassieke controllers, gaan zij aan zij naast een partner staan en proberen zij perfect in sync te bewegen terwijl vertrouwde games op een enorm scherm worden afgespeeld. Van een afstand ziet het er komisch uit, maar zodra je de sticks en knoppen vastpakt voelt het verrassend fysiek. In dit artikel lees je hoe de Big Controller-tentoonstelling werkt, welke systemen je kunt verwachten, en hoe het munten- en speelticketsysteem van het museum elke keuze beïnvloedt die je binnen maakt. Je vindt ook praktische tips over wachtrijen, familiebezoeken, solotrips en de beste manieren om het museum te bereiken vanuit Kyoto of Osaka. Aan het einde weet je precies hoe je het meeste uit deze speelse hoek van de gamegeschiedenis haalt zonder munten, tijd of energie te verspillen.

Welkom in het Nintendo Museum in Kyoto en de reuzencontrollers

Het betreden van het Nintendo Museum in Uji voelt een beetje alsof je een levende tijdlijn van gaming binnenwandelt, en de reuzencontrollers zijn een van de eerste dingen die je aandacht trekken. Het gebouw staat op de plek van Nintendo’s oude Ogura-fabriek, waar ooit speelkaarten en speelgoed van de band rolden, dus de locatie draagt van zichzelf al een gevoel van geschiedenis. Binnen staan vitrines vol hardware en memorabilia naast moderne interactieve zones, en daar springt de Big Controller-ervaring meteen tussenuit. Enorme versies van klassieke controllers nodigen bezoekers uit om op platforms te stappen, handgrepen vast te pakken en samen te werken alsof ze zelf ín de controller zijn beland. Op de schermen erboven zie je in real time vertrouwde games draaien, waardoor elke uitvergrote beweging op de vloer direct wordt vertaald naar een actie op het scherm. Het oogt luchtig, een tikje chaotisch en vooral heel kenmerkend voor een bedrijf dat altijd al heeft gehouden van speels experimenteren.

Hoe de Big Controller-tentoonstelling werkt

De Big Controller-tentoonstelling draait om oversized replica’s van klassieke Nintendo-controllers die twee mensen nodig hebben om te bedienen. In plaats van dat iedere bezoeker een eigen controller vasthoudt, delen beide spelers één gigantisch exemplaar, meestal door aan weerszijden te gaan staan en verschillende onderdelen te bedienen. Eén persoon kan bijvoorbeeld de control stick besturen terwijl de ander zich richt op de knoppen, of beide spelers moeten hun gewicht verplaatsen en op grote invoervlakken bij hun voeten stappen. Die gedeelde bediening zorgt meteen voor communicatie, gelach en een beetje vriendelijke schuldvraag zodra een race misloopt. Elke game draait op een groot scherm voor het platform, zodat omstanders de chaos ook kunnen volgen. De opstelling is afgestemd op korte, krachtige potjes die passen binnen het muntensysteem van het museum, dus je speelt meestal één gerichte stage of korte race in plaats van een lange marathon. De ervaring voelt eerder als een partygame op een podium dan als een rustige sessie in je woonkamer.

Welke klassieke systemen en games je kunt spelen

De reuzencontrollers brengen een eerbetoon aan meerdere generaties Nintendo-hardware, met ontwerpen die vooral zijn geïnspireerd op de Nintendo 64-controller, de Super Nintendo-controller en de Wii-afstandsbediening. Elk oversized exemplaar volgt de vorm en kleurindeling van het kleinere origineel, tot en met de iconische A- en B-knoppen of de C-knoppen van de klassieke controller met drie handgrepen. De games zelf neigen naar direct herkenbare keuzes die goed werken voor korte sessies en duidelijke doelen. Bezoekers vertellen over races in Mario Kart, pillen laten vallen in Dr. Mario of andere simpele arcadeachtige challenges die ideaal zijn voor coöperatieve besturing. Leesbaarheid is daarbij het sleutelwoord: iedereen die even naar het scherm kijkt moet binnen enkele seconden kunnen snappen wat er gebeurt, of je nu bent opgegroeid met deze systemen of niet. Die combinatie van vertrouwde vormen en rechtlijnige gameplay maakt de tentoonstelling toegankelijk voor kinderen, ouders en zelfs grootouders die zich misschien maar een paar momenten herinneren waarop ze ooit een controller hebben aangeraakt.

Munten, speeltickets en hoe lang elke game duurt

Voordat je bij een interactieve zone aan de slag kunt, waaronder de Big Controller, krijg je een speelticket met een beperkt aantal digitale munten. De meeste bezoekers krijgen tien munten, terwijl jongere kinderen soms een setje fysieke kaarten ontvangen die ze voor bepaalde games kunnen inruilen. Elke attractie in het museum kost een specifiek aantal munten, en het Big Controller-gedeelte zit meestal aan de duurdere kant omdat er twee spelers en een eigen platform voor nodig zijn. Dat betekent dat je goed moet nadenken over hoe je je speeltijd over de verschillende zones verdeelt. Een enkele ronde op de reuzencontrollers duurt meestal maar een paar minuten, vaak ongeveer zo lang als één race of challenge. Het idee is om de wachtrijen in beweging te houden en zoveel mogelijk bezoekers de ervaring te laten proberen. Omdat je geen extra munten kunt bijkopen, wordt elke tik op de ticketlezer een kleine afweging, en het loont om je route door het gebouw te plannen zodat je niet blut bent voordat je deze highlight bereikt.

De Big Controller-games spelen met vrienden en familie

Het gedeelde karakter van de Big Controller-opstelling maakt het ideaal voor vrienden en families die thuis al graag met elkaar dollen tijdens racespelletjes. In plaats van op een bank te zitten, sta je nu schouder aan schouder, terwijl je sprongen, drifts en items probeert te coördineren terwijl een publiek toekijkt. Ouders begeleiden kinderen vaak door bewegingen te roepen of hun handen zachtjes te sturen, terwijl broers en zussen er vanzelf een wedstrijd van maken om wie de laatste bocht heeft verpest. Omdat beide spelers hun tickets moeten scannen en munten uitgeven, nodigt het uit tot wat onderling overleg voordat je aansluit in de rij. Willen jullie allebei een deel van jullie schaarse munten hier besteden, of wil iemand liever sparen voor de schiettent ernaast. Dit soort kleine beslissingen zorgt voor gesprekken en laat het museum meer voelen als een gezamenlijke dag uit dan als een rij individuen die zwijgend tentoonstellingen afwerken. De beste runs ontstaan meestal wanneer beide spelers de gekkigheid omarmen, zich helemaal laten gaan in grote bewegingen en elke race zien als een kans om iedereen om hen heen aan het lachen te maken.

Praktische tips voor eerste bezoekers van het museum

Als je nog nooit eerder in het Nintendo Museum bent geweest, scheelt een beetje voorbereiding behoorlijk wat, zeker als het om de reuzencontrollers gaat. Kom om te beginnen met een globaal idee van je prioriteiten en bespreek die met je groep terwijl je buiten of bij de ingang staat te wachten. Bepaal of de Big Controller bovenaan je lijst staat of dat je liever eerst opwarmt met kortere, goedkopere attracties. Bewaar je speelticket op een plek waar je er makkelijk bij kunt, want je gebruikt het herhaaldelijk bij aanraakpunten terwijl je tussen zones door beweegt. Comfortabele schoenen zijn ook belangrijk, omdat je een groot deel van het bezoek staat en de platforms rond de reuzencontrollers draaien om stappen, gewichtsverplaatsingen en af en toe een sprongetje. Wees erop voorbereid om tassen en losse spullen even opzij te leggen, want je wilt beide handen vrij hebben. En vergeet tot slot niet dat veel andere bezoekers net zo enthousiast zijn en misschien nerveus om munten te verspillen, dus een beetje geduld en vriendelijkheid in de rij helpt iedereen aan een leuke dag.

Naar het Nintendo Museum reizen vanuit Kyoto en Osaka

Het museum ligt in Uji, net buiten het centrum van Kyoto, en is zo opgezet dat je er eenvoudig met reguliere treinlijnen naartoe kunt reizen in plaats van dat het afgelegen aanvoelt. Vanaf Kyoto Station doe je er meestal rond een half uur over om Ogura Station te bereiken, afhankelijk van de gekozen lijn en eventuele overstap. Reizigers uit Osaka zijn doorgaans dichter bij een uur onderweg. Eenmaal aangekomen in Ogura is de wandeling naar het museum kort en duidelijk, met borden en een groeiende stroom bezoekers die de route makkelijk herkenbaar maken. Het is verstandig om je route vooraf in een ov-app te checken, zeker als je een gereserveerd toegangstijdslot probeert te combineren met specifieke treinen. Een beetje speling inplannen haalt de druk van de ketel, geeft je tijd om nog een drankje te halen en biedt ruimte voor foto’s bij de Mario-decoraties buiten voordat je het gebouw überhaupt binnenstapt. Zie de reis als de eerste etappe van je dag in plaats van een hindernis, en de hele ervaring voelt meteen een stuk soepeler.

Andere interactieve ervaringen naast de reuzencontrollers

Hoewel de Big Controller-zone online veel aandacht trekt, is het slechts één onderdeel van een breder netwerk aan interactieve attracties in het museum. Vlakbij vind je bijvoorbeeld een soort schiettentopstelling waarbij spelers met klassieke accessoires zoals de Zapper of Super Scope op doelen mikken in een Mario-achtige wereld. Elders kun je een kamer binnenstappen die is ingericht als een vintage woonkamer en slaan op ballen die worden aangeworpen door een nagebouwde Ultra Machine uit de late jaren zestig. Er zijn ook ervaringen rond het Ultra Hand-speelgoed, schaduwspel met Game & Watch en vloeren met poëziethema die traditionele cultuur combineren met geprojecteerde beelden. Al deze zones maken gebruik van hetzelfde digitale muntensysteem, dus je weegt voortdurend af of je hier een munt uitgeeft of hem bewaart voor een andere ervaring. Weten dat de reuzencontrollers slechts één van de hoogtepunten zijn haalt wat druk van de ketel en helpt je te ontspannen wanneer een rij lang oogt, omdat er altijd iets anders in de buurt is dat een paar munten kan omtoveren in een mooie herinnering.

Bezoeken met kinderen, groepen en solo-reizigers

De Big Controller-attractie is duidelijk ontworpen met families en groepen in gedachten, omdat de hardware fysiek twee spelers nodig heeft om te werken. Kinderen zijn vaak dol op de uitvergrote schaal, waardoor het voelt alsof ze een reclamespotje voor speelgoed binnenstappen. Ouders kunnen naast hen staan en helpen, als een levende tutorial en emotionele veiligheidsgordel. Voor vriendengroepen is dit gebied een vanzelfsprekende fotospot en een plek om elkaar tussen de potjes door aan te moedigen. Soloreizigers moeten het net even anders aanpakken, omdat het personeel niet altijd een extra speler klaar heeft staan. In de praktijk melden veel bezoekers dat ze in de rij met onbekenden samenwerken, waardoor een mogelijk nadeel juist uitmondt in een nieuw sociaal moment. Als je alleen op bezoek bent en een andere solobezoeker naar het platform ziet kijken, werkt het vaak goed om vriendelijk te vragen of diegene een potje wil delen. En zelfs als je besluit de reuzencontrollers over te slaan, zijn er genoeg andere attracties in het museum die speciaal op individuele spelers zijn gericht en je alsnog op je eigen tempo laten teruggrijpen op nostalgie.

Wanneer je het beste kunt gaan, reserveringen en drukte

Omdat het museum nog relatief nieuw is en precies ligt op het kruispunt van gamingcultuur en Kyoto-toerisme, kan de vraag snel pieken. Nintendo werkt met tijdslottickets en bepaalde dagen of tijdvakken raken sneller uitverkocht dan andere, vooral in weekenden, vakanties en schoolvakanties. Als de Big Controller hoog op je lijst staat, kan een vroeger tijdslot handig zijn, omdat de rijen vaak aangroeien naarmate de dag vordert en meer bezoekers bij de interactieve zones aankomen. Binnen fungeert het beperkte muntensysteem ook als een natuurlijke rem op de drukte, omdat elke bezoeker maar een vast aantal games kan spelen. Toch is het normaal om een rij bij de reuzencontrollers te zien, zowel door hun populariteit als doordat elke sessie twee spelers en een korte uitleg vereist. Tickets zo vroeg mogelijk boeken vergroot de kans dat je een dag kiest die bij je planning past en een tijd die de stress beperkt. Ook loont het om vlak voor je trip de officiële updates te checken, omdat openingstijden of regels kunnen veranderen.

Waarom de Big Controller-zone de geest van Nintendo vangt

Op het eerste gezicht oogt de Big Controller-tentoonstelling misschien als een simpele gimmick, maar ze vangt meerdere elementen die Nintendo op zijn best definiëren. De speelse schaal sluit aan bij de liefde van het bedrijf voor fysiek speelgoed, van de oude Ultra Hand tot moderne kartonnen bouwpakketten, terwijl de nadruk op gedeelde besturing het idee onderstreept dat games in de eerste plaats draaien om samen lachen in plaats van in je eentje prestaties najagen. Door vertrouwde games en vormen te gebruiken blijft alles stevig verankerd in nostalgie, maar de uitvoering voelt fris omdat je lichaam een volwaardig onderdeel wordt van de interactie. De tentoonstelling laat ook zien dat Nintendo zijn eigen geschiedenis graag opnieuw bedenkt in plaats van oude hardware alleen achter glas te zetten. In plaats van je simpelweg te vertellen dat een controller belangrijk was, nodigt het museum je uit om op een gigantische versie te klimmen en zélf te voelen hoe ontwerpkeuzes het spelen beïnvloeden. Als je wegloopt, een beetje buiten adem en nog steeds glimlachend om een gemiste bocht of een winst op het laatste moment, wordt het duidelijk waarom zoveel bezoekers de reuzencontrollers als hoogtepunt van hun trip omschrijven.

Conclusie

De reusachtige speelbare controllers in het Nintendo Museum in Kyoto nemen iets vertrouwds en draaien het net genoeg om de hele ervaring weer nieuw te laten voelen. Oversized controllers, gedeelde besturing en strakke tijdslimieten veranderen klassieke games in korte uitbarstingen van gelach en samenwerking, omlijst door het verhaal van een bedrijf dat al meer dan een eeuw met spelvormen experimenteert. Door te begrijpen hoe het muntensysteem werkt, te plannen wanneer je aansluit in de rij en na te denken met wie je wilt samenspelen, kun je van één sessie op het Big Controller-platform een van de opvallendste herinneringen van je bezoek maken. Tegelijkertijd zorgen de omliggende attracties, van lichtpistoolhoeken tot retro speelkamers, ervoor dat je munten nooit verspild aanvoelen. Samen herinneren het museum en de reuzencontrollers je eraan dat gaming op zijn mooist draait om gedeelde momenten in plaats van om specificaties op papier. Als je aankomt met een open blik, nieuwsgierigheid en de bereidheid om er een beetje gek uit te zien, zal de Big Controller-zone je precies dat bezorgen.

Veelgestelde vragen
  • Heb ik een partner nodig om de Big Controller-games te spelen?
    • Ja, de Big Controller-attractie is ontworpen voor twee spelers en de grote controllers zijn niet bedoeld voor soloruns. Als je alleen op bezoek bent, kun je vaak samenwerken met een andere soloreiziger in de rij. Soms helpt het personeel bij het koppelen van spelers, maar het is verstandig om zelf ook proactief en vriendelijk aan anderen in de rij te vragen of ze willen meedoen.
  • Hoeveel munten kost de Big Controller-zone meestal?
    • Het exacte aantal munten kan in de loop van de tijd veranderen, maar de Big Controller-tentoonstelling zit over het algemeen aan de duurdere kant vergeleken met sommige andere attracties. Elke speler moet zijn of haar speelticket scannen en de vereiste munten uitgeven, dus een enkel potje verbruikt munten van beide deelnemers. Check de borden in het museum op de dag van je bezoek voor de meest actuele prijs.
  • Hoe lang duurt één Big Controller-sessie?
    • Sessies zijn kort en gericht opgezet, meestal rond één race of challenge, zodat de wachtrijen doorstromen. Reken op een paar minuten actie na de eerste uitleg, grofweg vergelijkbaar met het spelen van één level thuis. Dat klinkt misschien kort, maar de fysieke omvang van de controllers en de gedeelde besturing zorgen ervoor dat elke seconde intens aanvoelt.
  • Kunnen kinderen de reuzencontrollers veilig gebruiken?
    • Veel families geven aan dat kinderen het geweldig vinden op de reuzencontrollers, zeker als ze samen met een ouder of oudere broer of zus spelen. Sommige platforms hebben mogelijk aanbevolen lengte- of leeftijdsrichtlijnen, en het personeel kan inschatten of een kind zich onzeker lijkt te voelen. Comfortabele schoenen en goede begeleiding van dichtbij helpen om alles veilig te houden, terwijl er toch ruimte blijft voor energieke beweging.
  • Zijn foto’s en video’s toegestaan in de Big Controller-zone?
    • De regels rond fotografie kunnen veranderen, maar bezoekers delen regelmatig beelden van de reuzencontrollers online, wat erop wijst dat foto’s hier doorgaans zijn toegestaan. Flits, statieven of grote apparatuur kunnen beperkt zijn en medewerkers kunnen je vragen om geen doorgangen te blokkeren. Twijfel je, kijk dan even naar de officiële borden bij de ingang of vraag het kort aan een medewerker in de buurt.
Bronnen
WhatsAppMessengerLinkedInRedditPinterestBufferSMS