Soundtrack van Zelda II verschijnt op Nintendo Music: NES- en Famicom Disk System-tracks

29 september 2025
Algemeen
10 min.
WhatsAppMessengerLinkedInRedditPinterestBufferSMS
Soundtrack van Zelda II verschijnt op Nintendo Music: NES- en Famicom Disk System-tracks

Samenvatting:

Nintendo Music heeft zojuist een nieuwe toevoeging gekregen uit The Legend of Zelda II: The Adventure of Link, en dat is een fijne winst voor iedereen die van retroklanken in een moderne app houdt. We krijgen 20 tracks uit de NES-versie en nog eens 19 uit de Famicom Disk System-release, die natuurlijk anders klinkt dankzij het extra geluidskanaal waar het Disk System over beschikt. Ook is de Extended-Playback Collection beschikbaar voor naadloos loopen, handig wanneer we een thema zonder onderbrekingen willen laten doorlopen. Toegang blijft simpel: Nintendo Switch Online-leden kunnen de Nintendo Music-app op iOS of Android ophalen en direct aan de slag zonder extra kosten. Hieronder leggen we uit wat er is veranderd, hoe de twee versies zich tot elkaar verhouden en kleine tips om slimmer te luisteren—zoals gerichte playlists bouwen, data besparen en beide mixes naast elkaar testen zodat onze oren kiezen wat het best bij het moment past. We sluiten af met hoe updates qua timing meestal verlopen en hoe je de gebruikelijke haperingen oplost als iets niet meteen verschijnt.

Nintendo heeft zojuist Zelda II: The Adventure of Link toegevoegd aan Nintendo Music, en die zet raakt twee zoete plekjes tegelijk: meer klassieke deuntjes op je telefoon én een set die laat horen hoe verschillend Nintendo’s hardwarefamilies kunnen klinken. We krijgen de NES-soundtrack met 20 tracks en een Famicom Disk System-set met 19 tracks die worden gevormd door het extra geluidskanaal van dat platform. Het is niet alleen een lijstuitbreiding—het is een hoorbaar geschiedenislesje verpakt als playlist. We kunnen tussen versies schakelen, horen hoe baslijnen of leads verschuiven en bepalen welke vibe beter landt voor werksessies, woon-werkverkeer of ontspantijd. De update werkt ook prettig samen met de Extended-Playback Collection, zodat we favoriete thema’s zonder abrupte stops kunnen loopen. Voor een dienst die de gaten in de toegang tot officiële gamemuziek blijft vullen, is dit een zeer welkome stap.

Hoe de soundtrack van Zelda II op mobiel verschijnt, trackaantallen en timing

De drop brengt ruim 16 minuten aan NES-era muziek met in totaal 20 tracks, met de essentiële thema’s die spelers zich herinneren—van side-scrollende gevechten tot overworld-omzwervingen. Daarnaast staat de Famicom Disk System-set met 19 tracks—qua lengte vergelijkbaar, maar niet identiek in textuur of arrangement. Dat betekent dat we, wanneer we beide shufflen, naar neefjes luisteren in plaats van klonen. Qua timing past dit in Nintendo’s gestage cadence van app-updates sinds lancering. De aanpak is consistent: een batch introduceren, goed taggen voor vindbaarheid en de community de rest laten doen via playlists en delen. Willen we de set meteen pakken, dan helpt het meestal om de bibliotheek te verversen of de app geforceerd te sluiten en opnieuw te openen. Zodra hij verschijnt, kunnen we favorieten markeren en in minuten een snelle Zelda II-blok bouwen.

Wat de Famicom Disk System-versie anders maakt (en waarom je het hoort)

Hier zit de fun voor audionerds en nieuwsgierige luisteraars: het Famicom Disk System had hardware die een extra geluidskanaal kon inzetten bovenop de basis Famicom/NES-specificatie. In de praktijk vertaalt dat zich naar lijnen die voller aanvoelen, leads met een iets andere bite of achtergrondpartijen die meer presence in de mix weven. De composities blijven herkenbaar—melodie en tempo blijven grotendeels intact—maar de klankkleur verschuift. Vergelijk het met hetzelfde nummer op twee klassieke synths: dezelfde noten, een nieuwe kleur. Als we afwisselen tussen NES- en FDS-versies, vallen die verschillen vooral op bij aangehouden noten, arpeggio’s of momenten waarop bas en lead elkaar overlappen. Een mooie reminder dat “8-bit” niet “één sound” betekende—maar componisten die wonderen verrichtten met de chips die ze hadden.

Waar de Extended-Playback Collection past en wanneer we die gebruiken

Extended-Playback is Nintendo Music’s veiligheiddeken voor focus. Bepaalde tracks ondersteunen naadloos loopen en staan in een gecureerde collectie die bewust laagdrempelig is. Wanneer we mails wegwerken of een taak hebben die een steady groove vraagt, voorkomt een loopende track dat de sfeer elke twee minuten reset. Voor Zelda II betekent dit dat we een theme kunnen vinden dat op de achtergrond blijft zonder te eisen, en het laten rollen terwijl we werken. Dit is geen playlist vol diepe redactiekeuzes; het is een toolkit. Combineer één of twee opgewekte stukken met rustigere overworld-thema’s en voeg een cue uit een andere franchise toe als palate cleanser. Zo houden we een schone, onderhoudsarme achtergrond die de neiging om te skippen verkleint.

Wie toegang heeft tot Nintendo Music en hoe je het op je telefoon installeert

Toegang is eenvoudig: als we Nintendo Switch Online-lid zijn, zit Nintendo Music bij het lidmaatschap zonder extra kosten. We halen de app op iOS via de App Store of op Android via Google Play, loggen in met dezelfde Nintendo-account die aan ons Online-abonnement is gekoppeld en we zijn binnen. Op Android verwacht de app minimaal Android 9.0, en op beide platforms staat duidelijk dat een Online-lidmaatschap vereist is. Installatie gaat snel, maar regionale beschikbaarheid kan variëren; als we de app niet kunnen vinden, helpt het om de landinstelling van de Nintendo-account en de app-store van de telefoon te checken. Eenmaal geïnstalleerd zijn downloadopties handig voor vluchten of haperende dekking, en spoilerfilters voorkomen dat we per ongeluk eindgame-tracks tegenkomen die we willen bewaren. Vanaf daar is het gewoon zoeken, tikken en afspelen.

Hoe we NES- en FDS-mixes vergelijken zonder te verdwalen in audiojargon

De makkelijkste manier om het verschil te “horen” is hetzelfde thema uit beide versies naast elkaar te zetten en in een stille omgeving heen en weer te schakelen—koptelefoon helpt. Focus eerst op aangehouden noten; daar kan het extra kanaal ruimte vullen of glans toevoegen. Luister daarna naar basdefinitie: voelt het laag strakker of melodischer in één van de takes? Scan ten slotte het middengebied op extra countermelodieën of pads die eerder minder opvielen. Helpt het, noteer dan korte indrukken als “FDS = helderdere lead” of “NES = punchier bas” in plaats van in golfvormpraat te belanden. Na twee of drie thema’s ontstaan patronen en bouwen we een voorkeur die blijft. Geen van beide is “juist”; elk is een historisch authentieke momentopname van hoe de game op zijn thuishardware klonk.

Slimme manieren om playlists rond Zelda II te bouwen voor studie, focus of nostalgie

Begin met één signatuurthema—town of overworld werkt meestal—voeg daarna twee tracks toe met vergelijkbare energie uit andere klassiekers, zoals vroege Zelda- of Metroid-stukken. We kunnen FDS-alternatieven als textuurwissels strooien, zodat de sfeer verschuift zonder de concentratie te breken. Houd voor studiesessies overgangen soepel en tempi consistent, en overweeg om één favoriet te loopen voor het grootste deel van de sessie met elke 30 minuten een kort “pauzetrackje”. Voor nostalgie mag er variatie in: wissel NES en FDS af en kruid de lijst met korte cues die herinneringen triggeren. De truc is pacing—laat high-energy thema’s ademen door ze te volgen met iets kalmers. Uiteindelijk hebben we een set die onze smaak en het geluid van het tijdperk weerspiegelt, niet alleen een opsomming van alles uit het album.

Offline luisteren, databesparing en batterijvriendelijke gewoonten

Favorieten downloaden is de beste manier om buffering te vermijden en onze batterij te sparen. Als we ondergronds reizen of werken in gebouwen met matige ontvangst, voorkomt het preloaden van een playlist de avond ervoor hoofdpijn. Als data schaars is, schakel dan naar de lagere audiokwaliteit—retro chipmuziek blijft in die profielen schitteren en het verschil is subtiel op mobiele speakers. Beperk scherm-aan-tijd door langere looptracks te laten lopen in plaats van constant te wisselen, en overweeg een slaaptimer als we graag in slaap vallen met gamemuziek. Vermijd ten slotte maximaal volume op telefoonspeakers; dat vreet batterij en kan het geluid afvlakken. Met een paar toggles en vijf minuten voorbereiding krijgen we soepelere weergave, constantere kwaliteit en meer uren tussen laadbeurten.

Veelvoorkomende misverstanden over beschikbaarheid, regio’s en gecureerde lijsten

Omdat Nintendo Music in veel regio’s is uitgerold en snel is doorontwikkeld, is het makkelijk te denken dat alles overal staat. Ziet een vriend Zelda II en wij niet, dan betekent dat niet per se een accountprobleem—soms wordt de catalogus op iets andere momenten zichtbaar of heeft de storecache een zetje nodig. Nog een mythe: elke drop komt met nieuwe, speciaal gecureerde lijsten. Niet altijd. In dit geval zijn er geen nieuwe themaplaylists naast de Extended-Playback Collection, en dat is bewust. Nog een punt: mensen verwachten soms dat FDS-versies “remixes” zijn. Dat zijn ze niet; het zijn period-correcte opnames gevormd door de hardware, dus de verschillen die we horen zijn authentiek en geen moderne opsmuk. Met die verwachtingen op orde genieten we beter van wat er wél is.

Wat we hierna van Nintendo Music kunnen verwachten op basis van updatepatronen

Sinds de launch voegt Nintendo meestal batches toe die aan franchises of jubilea zijn gekoppeld en komt daarna terug met praktische features zoals loopen of slaaptimers. Dat ritme laat de bibliotheek groeien terwijl het onze luistermanier polijst. Nu Zelda II aanwezig is, is het redelijk om meer klassieke sets te verwachten die missende entries of platformvarianten aanvullen, gevolgd door kleine quality-of-life-tweaks die lange sessies makkelijker maken. We hebben ook gezien dat alternatieve regionale versies uitlichten geen eenmalige actie is; vieren hoe hardware muziek vormde is een terugkerend thema van de app. Praktisch betekent dit dat we de officiële pagina’s en store-notities in de gaten houden, want wanneer nieuwe sets arriveren, duiken ze daar meestal als eerste op met korte blurbs over toegangseisen en nieuwe toggles om te proberen.

Praktische troubleshooting als de app of tracks niet meteen verschijnen

Verschijnt Zelda II niet, begin simpel: trek omlaag om de bibliotheek te verversen, sluit de app geforceerd en open opnieuw. Check of we zijn ingelogd met de Nintendo-account die het Switch Online-lidmaatschap bevat en verifieer de regio-instellingen als de store-vermelding lastig te vinden was. Controleer op Android of het OS aan de minimale eis voldoet; oudere devices haperen soms bij updates. Als downloads blijven hangen, zet Wi-Fi even uit en weer aan, of schakel kort over op data om de wachtrij te herstarten. Het legen van de appcache helpt wanneer artwork of tracklijsten deels laden. Als niets helpt, lost herinstalleren en opnieuw inloggen discovery-problemen meestal op. Omdat de catalogus groeit, komen kleine indexvertragingen voor—deze snelle checks verhelpen ze doorgaans zonder supporttickets.

Waarom deze update telt voor behoud, spelers en nieuwkomers

Officiële beschikbaarheid is belangrijk. Het betekent dat we geen low-quality rips of losse uploads hoeven te zoeken om een soundtrack te herbeleven die een bepalende, experimentele Zelda vormde. Met zowel NES- als FDS-takes op één plek ervaren we de historische nuance zoals archivisten die bedoelen: met context, helderheid en zonder giswerk over herkomst. Voor spelers is het een frictieloze manier om thema’s te herontdekken die in de loop der jaren misschien zijn vervaagd. Voor nieuwkomers is het een instap—korte, herkenbare tracks die nieuwsgierigheid wekken zonder tijdsink. Voeg loop-support en mobiel gemak toe en we hebben muziek die zich aan onze dag aanpast in plaats van andersom. Dat is de stille kracht van Nintendo Music wanneer updates als deze landen: nostalgie en bruikbaarheid die elkaar de hand schudden.

De kleine details die ons dagelijks beter laten luisteren

Een paar kleine gewoonten maken groot verschil. We geven een ster aan de twee of drie tracks die altijd de juiste snaar raken zodat ze snel in de wachtrij staan. We houden één loop-vriendelijk thema bovenaan voor werksprints. We proberen in de eerste week zowel NES- als FDS-versies, en blijven daarna bij de variant die het best met onze koptelefoon matcht. Delen we playlists, dan maken duidelijke namen als “Zelda II – Focus Loop” ze later bruikbaar. En wanneer nieuwe drops arriveren, voegen we één track toe aan een bestaande lijst in plaats van een hele nieuwe te forceren, zodat onze dagelijkse mix organisch evolueert. Deze kleine stappen houden de app fris zonder eindeloos scrollen dat de tijd opeet die we eigenlijk wilden luisteren.

Hoe dit aansluit op de bredere Nintendo Music-bibliotheek

Zelda II landt niet in een vacuüm—het past naast andere funderende sets die Nintendo’s muzikale DNA in kaart brengen van 8-bit tot moderne orkestratie. We kunnen springen van een chiptune-gedreven dungeon naar een volledig gearrangeerd thema uit een recente hit en toch de rode draad voelen: melodie eerst, hooks die blijven hangen en arrangementen die de originele toon respecteren. Naarmate meer klassiekers arriveren, wordt Nintendo Music minder een curiositeit en meer een dagelijkse metgezel voor iedereen die werkt of ontspant met gamemuziek. Updates als deze bevestigen een simpel patroon: platformbreedte, waar relevant regionale versies, en praktische luisterfeatures erbovenop. Het resultaat is een bibliotheek die leuk is om vijf minuten te verkennen of om een middag lang te laten spelen voor focus.

Conclusie

De komst van Zelda II naar Nintendo Music geeft ons het beste van twee werelden—authentieke NES-tracks en de rijkere Famicom Disk System-varianten—verpakt in een app die ons ontmoet waar we zijn: onderweg, aan het bureau of bij het ontspannen ’s avonds. De Extended-Playback Collection houdt onze favoriete cues zonder onderbreking gaande, en toegang blijft simpel voor Nintendo Switch Online-leden op iOS en Android. Als we een weekje investeren—versies naast elkaar testen, een paar slimme playlists bouwen en wat favorieten downloaden—hebben we snel door welke mixes bij onze routine passen. Een kleine update met grote dagelijkse waarde, en een reminder dat klassieke gamemuziek in 2025 nog steeds veel te vertellen heeft.

Veelgestelde vragen
  • Bevat deze update zowel NES- als Famicom Disk System-versies?
    • Ja. We kunnen de NES-selectie met 20 tracks streamen en een Famicom Disk System-set met 19 tracks die anders klinkt dankzij het extra geluidskanaal van het Disk System.
  • Is Nintendo Music gratis te gebruiken?
    • Het is inbegrepen bij een Nintendo Switch Online-lidmaatschap zonder extra kosten. We loggen in met de Nintendo-account die aan dat lidmaatschap is gekoppeld.
  • Kunnen we Zelda II-tracks naadloos loopen?
    • Selecte thema’s ondersteunen naadloos loopen via de Extended-Playback Collection, die is ontworpen voor lang, ononderbroken luisteren.
  • Waar installeren we de app?
    • Op iOS downloaden we via de App Store; op Android via Google Play. De listings vermelden eisen zoals minimale OS-versies en lidmaatschapsvereisten.
  • Waarom klinkt de FDS-versie op sommige plekken rijker?
    • Het Famicom Disk System kon een extra geluidskanaal gebruiken, waardoor bepaalde lijnen voller of gelaagder aanvoelen vergeleken met de NES-weergave, zelfs wanneer de composities overeenkomen.
Bronnen
WhatsAppMessengerLinkedInRedditPinterestBufferSMS