Ubisoft UK rapport – spelers kiezen minder games en veranderen de markt in een hoogrisico-gok

20 november 2025
Algemeen
11 min.
WhatsAppMessengerLinkedInRedditPinterestBufferSMS
Ubisoft UK rapport – spelers kiezen minder games en veranderen de markt in een hoogrisico-gok

Samenvatting:

De Britse uitgeeftak van Ubisoft heeft alarm geslagen over de richting waarin de gamewereld beweegt, en het gaat daarbij niet alleen om één uitgever die een moeilijk jaar doormaakt. In het meest recente strategische verslag legt het bedrijf uit dat spelers minder individuele releases kopen, veel meer tijd spenderen aan een kleine handvol favorieten en zwaar leunen op abonnementen, free-to-play-hits en cloudstreaming in plaats van het klassieke model van een eenmalige aankoop. Die verschuiving botst met stijgende ontwikkelbudgetten en hogere winkelprijzen, waardoor elke grote lancering voelt als een worp met de dobbelstenen in plaats van een zekere investering. In deze nieuwe realiteit slokken evergreen live-servicegiganten en enorme backlogs de aandacht op, terwijl veel nieuwe releases al moeite hebben om überhaupt op te vallen, laat staan hun kosten terug te verdienen. We verkennen wat Ubisoft precies zegt, hoe trends als Game Pass en games-as-a-service deze wereld hebben helpen creëren, waarom de AAA-ruimte zo onstabiel aanvoelt en wat studio’s én spelers in de praktijk kunnen doen om grote ambitieuze games in leven te houden zonder iedereen op te branden.

Ubisofts waarschuwing voor een verschuivende gamemarkt

Ubisofts Britse tak nam geen blad voor de mond in het meest recente strategische verslag over het boekjaar dat eindigde in maart 2025. In het document staat dat het traditionele model van het verkopen van één fysieke of digitale game voor een vaste prijs terrein verliest en wordt vervangen door multi-game-abonnementen, langlopende servicetitels, free-to-play-hits en cloudstreamingaanbiedingen die complete bibliotheken voor een vast bedrag per maand leveren. In plaats van elk jaar meerdere grote releases te kopen, nemen veel spelers nu één abonnement, duiken ze in een bestaande backlog of steken ze honderden uren in één of twee doorlopende games. Ubisoft koppelt deze verandering aan de verwachting dat de eigen omzet zal dalen nu fysieke releases krimpen en de strijd om aandacht heviger wordt. Het bedrijf schetst de bredere AAA-markt als volatiel, onvoorspelbaar en afhankelijk van een klein aantal winnaars in plaats van een brede basis van stabiele verkopers.

Hogere prijzen en exploderende budgetten maken elke launch risicovoller

Achter de schermen is één van de grootste drukpunten hoe duur het is geworden om een vlaggenschiprelease te bouwen. Rapporten uit de hele sector schatten typische AAA-budgetten inmiddels ruim boven de 200 miljoen dollar zodra technologie, grote teams en marketing worden meegerekend, waarbij de grootste franchises nog verder oplopen. Tegelijkertijd is de standaardadviesprijs in veel regio’s van 60 naar 70 verschoven, wat misschien logisch klinkt maar de doelgroep voor aankopen op dag één juist verkleint. In een periode waarin de kosten van levensonderhoud stijgen, zijn minder mensen bereid dat soort geld te riskeren op iets onzekers of mogelijk buggy bij lancering. Die combinatie betekent dat één slecht presterende game een hele uitgever kan doen wankelen, terwijl investeerders nog steeds groei verwachten. Ubisofts rapport leest als een erkenning dat het oude patroon van budgetten steeds verder opschroeven en vertrouwen op pure spektakelwaarde om verkopen te dragen niet langer houdbaar is in een overvolle markt.

Abonnementen leren spelers eindeloze bibliotheken te verwachten

Terwijl de kosten stijgen, hebben abonnementsdiensten de verwachtingen van spelers omgegooid. Aanbiedingen als Xbox Game Pass en PlayStation Plus Extra zetten honderden titels achter een relatief lage maandelijkse bijdrage, vaak inclusief grote first-party-releases en een roulerende selectie third-party-games. Voor veel huishoudens, zeker voor wie goed op uitgaven let, is het veel logischer om geabonneerd te blijven en een bibliotheek te verkennen dan om de volle prijs te betalen voor één enkele release. Het psychologische effect is groot: toegang wordt belangrijker dan eigendom, en de vermeende waarde van het kopen van losse titels daalt omdat er altijd wel iets “goed genoeg” in het abonnement zit. Ubisoft wijst op deze verschuiving als een van de redenen waarom nieuwe releases moeilijker opvallen. Een speler die het gevoel heeft dat hij in zijn abonnementsbacklog al meer heeft dan hij ooit kan uitspelen, is simpelweg minder gemotiveerd om extra te betalen voor een nieuwe titel die later misschien toch in de dienst verschijnt.

Free-to-play-werelden en live services die om aandacht strijden

Naast abonnementen zijn free-to-play- en live-servicegames uitgegroeid tot enorme tijdslurpers die de rest verdringen. Titels als Fortnite, Genshin Impact, de gratis modi van Call of Duty en soortgelijke successen nodigen spelers zonder instapkosten uit en verdienen vervolgens aan cosmetische items, seizoenspassen en tijdelijke evenementen. Ubisofts rapport stelt dat langlopende games-as-a-service-titels juist aantrekkelijk zijn omdat ze spelers maanden- of jarenlang binnen hetzelfde ecosysteem houden. Vanuit het perspectief van spelers voelen deze games als doorlopende hobby’s in plaats van producten, compleet met sociale kringen, progressiesystemen en evoluerende verhaallijnen. Zodra iemand zich in één of twee van deze werelden heeft verankerd, voelt het testen van een volledig nieuwe game al snel alsof je opgebouwde voortgang en vrienden achterlaat. Voor uitgevers die nieuwe AAA-titels lanceren die niet als service zijn opgezet, kan die diepgewortelde loyaliteit een serieuze barrière vormen.

Waarom spelers minder games kiezen en daar langer bij blijven

Ubisoft vat de situatie kort samen: spelers zijn met minder verschillende games bezig, maar investeren veel meer tijd in de titels die ze wél kiezen. Dat betekent niet dat het publiek zijn interesse in interactieve entertainment heeft verloren. In plaats daarvan maken mensen voorzichtiger keuzes met hun tijd en geld. Backlogs op Steam, Switch en andere platformen zijn gegroeid tot intimiderende proporties, en veel spelers voelen zich schuldig als ze onafgemaakte ervaringen laten liggen om elke nieuwe release na te jagen. Tel daar lange games bij op die makkelijk meer dan 100 uur kunnen duren en de opkomst van evergreen-titels die nooit echt eindigen, en het wordt begrijpelijk waarom iemand liever bij het vertrouwde blijft. Als elk vrij uurtje moet concurreren met sociale verplichtingen, streamingseries en andere hobby’s, wordt een andere game proberen een bewuste keuze in plaats van een automatisme.

Tijdsdruk, kosten van levensonderhoud en veiligere keuzes

Buiten pure voorkeur spelen de echte economie en het dagelijks leven een grote rol in dit gedrag. In veel regio’s zijn lonen niet in hetzelfde tempo meegestegen als de kosten van levensonderhoud, en 70 voor één game is een fors deel van het vrij besteedbare inkomen. Abonnementen en free-to-play-opties voelen veiliger omdat de eerste investering laag is en de ervaren waarde per uur hoog. Tegelijkertijd hebben volwassenen die met games zijn opgegroeid nu voltijdbanen, gezinnen en verantwoordelijkheden, waardoor er veel minder vrije tijd overblijft. Wanneer deze spelers eindelijk ‘s avonds gaan zitten, grijpen ze eerder naar iets dat ze al kennen en leuk vinden dan dat ze het risico nemen op een frustrerende kennismaking met een nieuw systeem. Ubisoft erkent in feite dat elke aankoop nu zowel financiële als emotionele drempels moet nemen, wat het voor nieuwe games moeilijker maakt om door te breken tenzij ze iets echt bijzonders bieden.

Hoe ontdekbaarheidproblemen veel nieuwe releases onzichtbaar maken

Zelfs als spelers wél iets nieuws willen proberen, is het vinden daarvan lastiger dan ooit. Digitale stores zijn overvol en aanbevelingsalgoritmes geven vaak de voorkeur aan bewezen hits die al sterke engagementcijfers hebben. Ubisofts rapport suggereert een markt waarin een paar megapopulaire games de zichtbaarheid in winkels, op sociale media en op streamingplatformen domineren, waardoor middelgrote en kleinere titels moeten vechten om de aandacht die overblijft. Een nieuwe AAA-release krijgt misschien een korte marketinggolf rond de launch, maar als de eerste mond-tot-mondreclame gemengd is of er prestatieproblemen opduiken, kan de game snel uit de spotlights verdwijnen. Zodra dat gebeurt, is het spel slechts nog één tegel tussen honderden. Voor spelers die jongleren met backlogs en abonnementen, is dat vaak niet genoeg om een aankoop te rechtvaardigen. Deze bottleneck in ontdekbaarheid versterkt het gevoel van volatiliteit, omdat succes kan afhangen van korte vensters die sneller sluiten dan in eerdere console-generaties.

Het domino-effect voor mid-tier- en indietitels

Hoewel Ubisoft zich richt op de AAA-ruimte, golven dezelfde krachten door de rest van de industrie. Mid-tier- en indieteams leunen er vaak op dat zij het interessante alternatief zijn voor blockbusterformules, maar zij concurreren nu niet alleen met elkaar, maar ook met abonnementsbibliotheken vol grote namen. Tegelijkertijd kunnen kleinere projecten soms profiteren omdat ze goedkoper, korter of inbegrepen in diezelfde diensten zijn. Als een speler ertegenop ziet om 70 te riskeren op een gigantische openwereldgame, wordt een indie van 20 of een inbegrepen titel met een beloofde, compacte ervaring van 8 uur ineens aantrekkelijk. Het resultaat is een vreemde splitsing: de aller grootste franchises en de meest onderscheidende kleinere games kunnen het goed doen, terwijl alles ertussenin om ruimte vecht. Ubisofts waarschuwing over volatiliteit is ook te lezen als een signaal dat het middensegment van de markt zorgvuldig ondersteund moet worden als we variatie willen behouden.

Wat een volatiel AAA-landschap betekent voor uitgevers

Voor grote uitgevers vertaalt de wereld die Ubisoft schetst zich direct in financieel risico. Als slechts een paar toppers op elk platform het merendeel van de omzet en speeltijd naar zich toe trekken, moet elk groot project vechten om tot die elite groep te behoren. Wanneer budgetten enorm zijn en ontwikkeltijden vijf jaar of langer duren, doet een misser extra pijn. Die realiteit helpt de recente golf van reorganisaties, studio-sluitingen en koerswijzigingen in de sector te verklaren. Bedrijven proberen hun risico te beperken door zwaarder te leunen op betrouwbare franchises, backcatalogusverkopen en live services die een gestage inkomstenstroom tussen de tentpole-lanceringen door genereren. Uit Ubisofts verslag blijkt duidelijk dat het management een volle planning met grote releases niet langer als een gegarandeerd pad naar groei ziet. In plaats daarvan moet het plan rekening houden met turbulentie, vertragingen en de mogelijkheid dat zelfs zwaar gemarkete games onder de verwachtingen blijven.

Hits voorspellen als de top tien de markt opslokt

Succes nauwkeurig voorspellen is moeilijker geworden omdat de markt steeds topzwaarder is. Verschillende analyses suggereren dat een kleine groep games op elk platform meer dan de helft van alle uitgaven en speeltijd opslokt, waardoor een omgeving ontstaat waarin de gemiddelde titel moet vechten om de kruimels. Voor forecastingteams betekent dit dat modellen gebaseerd op oudere consolecycli minder betrouwbaar zijn. Een project waarvan vroeger werd verwacht dat het enkele miljoenen exemplaren zou verkopen, wordt nu al snel als nichehit gezien tenzij het zich een plek weet te veroveren in doorlopende culturele gesprekken. Social media, streams en influencers versterken deze trend omdat ze zich van nature richten op wat het publiek al interessant vindt. Ubisofts conclusie dat individuele titels minder voorspelbaar zijn, weerspiegelt deze fragmentatie: een hit kan nog steeds overal vandaan komen, maar missers zijn zichtbaarder omdat de inzet zo hoog is.

Waarom scopecontrole en slimme portfolios nu belangrijk zijn

Een praktische reactie is om scope en portfolio-balans te herzien. In plaats van alles in te zetten op een handvol enorme blockbusters, kunnen uitgevers grootse projecten mengen met kleinere, meer gefocuste releases die minder risico dragen en vaker kunnen verschijnen. Scope beperken hoeft geen ambities in te perken. Het kan ook betekenen dat games worden ontworpen rondom sterke kernideeën, dat onnodige ballast wordt vermeden en dat de neiging wordt weerstaan om elk featureset van concurrenten achterna te jagen. Een compacter project kan nog steeds loyaliteit opbouwen als het de tijd van spelers respecteert en de vermoeidheid vermijdt die ontstaat bij eindeloze afvinklijstjes. Tussen de regels door ondersteunt Ubisofts rapport een verschuiving naar meer gedisciplineerde planning, waarbij elke game een duidelijke identiteit en een budget heeft dat past bij realistische verwachtingen in plaats van een steeds verder escalerende wapenwedloop.

Een gezondere toekomst bouwen voor spelers en studio’s

Ondanks de sombere toon hoeft Ubisofts waarschuwing niet het laatste woord te zijn over de toekomst van games. De krachten die de markt volatiel maken, kunnen ook leiden tot betere keuzes. Spelers geven duidelijk aan dat kwaliteit belangrijker is dan pure schaal en dat vertrouwen broos is wanneer releases onafgewerkt uitkomen of overladen zijn met opdringerige monetisatie. Abonnementen en free-to-play-aanbiedingen blijven, maar ze betekenen niet automatisch het einde voor nieuwe releases zolang uitgevers zich verstandig aanpassen. Een gezondere balans kan neerkomen op minder, maar beter afgewerkte games, eerlijkere communicatie over roadmaps en prijzen en de bereidheid om titels langdurig te ondersteunen zonder alles in een uitputtende servicemolen te veranderen. Met andere woorden: de industrie kan dit moment gebruiken om de verwachtingen aan beide kanten van het scherm te herijken.

Vertrouwen herstellen met kwaliteit, support en eerlijke prijzen

Vertrouwen herstellen begint met de zaken waar spelers al jaren om vragen. Launchversies moeten goed draaien op de platforms waarop ze verschijnen, en marketing vooraf moet echte gameplay laten zien in plaats van zorgvuldig geënsceneerde fragmenten die compromissen verdoezelen. Waar microtransacties aanwezig zijn, zouden ze zich moeten richten op cosmetische extra’s in plaats van pay-to-win-voordelen of agressieve tijdbesparende boosts. Eerlijke upgradepaden tussen generaties, redelijke kortingen in de loop der tijd en open communicatie over wat een aankoop precies omvat, helpen mensen zich prettig te voelen bij uitgaven buiten abonnementen om. Ubisofts eigen situatie laat zien hoe snel goodwill kan eroderen wanneer verwachtingen niet worden waargemaakt. Als grote uitgevers willen dat spelers buiten een klein kringetje favoriete games treden, moeten ze nieuwe ervaringen laten aanvoelen als veilige investeringen in plaats van dure gokjes.

Hoe spelers stemmen met tijd en portemonnee

Spelers zijn in dit verhaal niet machteloos. Elke beslissing over waar tijd en geld naartoe gaan, stuurt een signaal. Kiezen voor games die tijd respecteren, soepel lanceren en complete ervaringen tegen eerlijke prijzen bieden, stimuleert meer van dat soort projecten. Interessante mid-tier- en indietitels steunen, via directe aankopen of door ze binnen abonnementen prioriteit te geven, helpt voorkomen dat de markt instort tot een handvol live-servicegiganten. Open praten over wat goed voelt en wat uitbuitend overkomt, zonder ontwikkelaars persoonlijk aan te vallen, kan studio’s sturen die oprecht luisteren. Ubisofts rapport klinkt misschien pessimistisch, maar bevestigt ook dat bedrijven gedrag nauwlettend volgen. Wanneer genoeg mensen, al is het langzaam, in dezelfde richting trekken, kan dat de industrie duwen naar een toekomst waarin ambitieuze AAA-releases voortbestaan zonder dat elke game een eindeloze grind of een gok van negen cijfers hoeft te zijn.

Conclusie

De Britse rapportage van Ubisoft vangt een moment waarop de gehele game-industrie balanceert op een koord. Spelers worden geconfronteerd met hogere prijzen, grotere backlogs en een golf van onweerstaanbare abonnementen en free-to-play-hits, waardoor ze hun aandacht vanzelf toespitsen op een paar vertrouwde favorieten. Uitgevers worstelen intussen met stijgende budgetten en een topzware markt waarin slechts een klein aantal games het grootste deel van geld en aandacht opslokt. Die combinatie maakt de AAA-ruimte kwetsbaar, maar betekent niet dat ambitieuze games gedoemd zijn. Door scope te herdenken, de tijd en het geld van spelers te respecteren en portfolios te bouwen die grote en kleinere projecten combineren, kunnen studio’s zich aanpassen aan een wereld waarin mensen minder verschillende games spelen maar nog steeds snakken naar memorabele ervaringen. Het pad vooruit zal niet lijken op eerdere consolegeneraties, maar er is ruimte voor een gezondere balans als beide kanten lessen trekken uit de waarschuwingssignalen die Ubisoft nu zwart op wit heeft gezet.

Veelgestelde vragen
  • Wat zei het Britse rapport van Ubisoft precies over het gedrag van spelers?
    • In het rapport staat dat spelers minder losse games kopen en langer bezig zijn met de titels die ze wél kiezen, terwijl ze sterk leunen op abonnementsbibliotheken, live-servicegames, free-to-play-releases en streamingtoegang. Ubisoft koppelt dit gedrag aan een meer volatiele markt waarin nieuwe releases moeilijker opvallen en hun kosten terugverdienen.
  • Waarom zijn hogere gameprijzen zo’n groot probleem voor AAA-releases?
    • Nu standaardprijzen in veel regio’s naar 70 bewegen, wordt elke aankoop een serieuzere beslissing, zeker tijdens een periode waarin de kosten van levensonderhoud stijgen. Spelers kiezen er vaker voor om te wachten op kortingen, te vertrouwen op abonnementen of bij doorlopende games te blijven in plaats van het risico te nemen op launches op dag één. Dat kan de vroege verkoop drukken, terwijl uitgevers juist die startperiode gebruiken om succes te beoordelen.
  • Hoe beïnvloeden abonnementsdiensten de verkoop van nieuwe games?
    • Abonnementsdiensten bieden toegang tot grote catalogi voor een vast maandbedrag, waardoor de drang om losse games te kopen minder wordt. Spelers besluiten soms om af te wachten of een nieuwe release later wordt toegevoegd, of verkennen simpelweg wat al is inbegrepen. Dat gedrag kan de launchperiode verzwakken en het voor nieuwe titels moeilijker maken om via mond-tot-mondreclame momentum op te bouwen.
  • Zijn free-to-play- en live-servicegames altijd slecht voor de bredere markt?
    • Niet per se. Free-to-play- en live-servicegames kunnen enorme waarde en langdurige communities bieden als ze goed worden beheerd. De uitdaging is dat ze rechtstreeks om tijd concurreren met de rest. Wanneer spelers honderden uren in één doorlopende game steken, hebben ze vanzelf minder behoefte om andere releases te proberen, wat de winner-takes-most-dynamiek versterkt die Ubisoft beschrijft.
  • Wat kunnen uitgevers doen om risico te verkleinen in deze volatiele omgeving?
    • Uitgevers kunnen focussen op strakkere scopes, sterke kernideeën en portfolios die grote tentpole-projecten combineren met kleinere, sneller te ontwikkelen releases. Prioriteit geven aan kwaliteit bij launch, eerlijke monetisatie en duidelijke communicatie kan vertrouwen herstellen, terwijl investeren in vindbaarheid en langdurige ondersteuning helpt om titels ook na de eerste marketinggolf een publiek te laten vinden en vasthouden.
Bronnen
WhatsAppMessengerLinkedInRedditPinterestBufferSMS