Samenvatting:
Charles Martinet schreeuwde meer dan dertig jaar lang “Woo-hoo!” als de sympathieke loodgieter, maar recente beelden van de conventie onthulden dat hij nu weigert Mario’s tekst voor de camera uit te spreken. YouTuber Ricky Berwick suggereerde in zijn virale post dat Nintendo de gepensioneerde acteur verbood om imitaties op te nemen. Martinet verduidelijkte al snel dat het beschermen van de “integriteit” van het personage deels zijn eigen keuze is, maar bronnen geven aan dat Nintendo’s contracten ook een rol spelen. Dit artikel legt uit hoe de beperking aan het licht kwam, hoe regels voor intellectueel eigendom stemacteurs beïnvloeden en hoe fans en insiders uit de industrie reageerden. We blikken terug op Martinets legendarische carrière, onderzoeken Nintendo’s motieven en bekijken wat de verandering betekent voor Mario’s toekomstige stem, die momenteel wordt ingesproken door Kevin Afghani. Aan het einde zul je begrijpen waarom je Martinet nog steeds “Let’s-a go” kunt horen zeggen op een conventie – maar dan niet terwijl je telefoon aan het opnemen is.
Van arcade-dromen tot catchphrase royalty: Charles Martinets vroege jaren als Mario
In 1990 liep Charles Martinet vlak voor sluitingstijd een auditie binnen, speelde een speels Italiaans accent en kreeg een rol die de stemacteurs in videogames een nieuwe betekenis zou geven. Decennialang gaf hij Mario, Luigi, Wario en Waluigi warmte en uitbundigheid, en transformeerde hij een stille sprite tot een cultureel icoon. Fans associëren elke hink-stap-sprong en vrolijke “Yahoo!” met zijn stem, wat getuigt van zijn creatieve stempel en Nintendo’s vertrouwen in consistente branding. Die erfenis vormt de basis voor het debat van vandaag: hoeveel inspraak heeft de acteur nog als hij de microfoon achter zich laat?
De auditie die de gamegeschiedenis veranderde
Martinets improvisatie bestond uit onzinnige pastagrappen en een tomeloos enthousiasme. Ontwikkelaars namen de audio op voor beursstands, en het publiek stroomde toe om te praten met een pratende Mario-kop, lang voordat voicechat gemeengoed werd. De stunt bewees dat persoonlijkheid verkoopt, en Nintendo verwerkte Martinets performance al snel in Super Mario 64. Die game introduceerde 3D-platforming – en een stem die digitale sprongen omzette in vrolijke uitroepen. Zonder die vonk zou Mario misschien nog steeds grommen als de vroege Sonic of stom blijven als Link.
Een loodgieter vindt zijn stem
Spelers over de hele wereld begonnen “It-a me, Mario!” na te zeggen, lang nadat ze hun consoles hadden uitgezet. De zin dook op in speeltuinen, memes en marketingcampagnes, en liet zien hoe één zangprestatie de merkidentiteit kan bepalen. Die erkenning vervaagde echter ook de eigendomsgrenzen. Hing Mario meer toe aan Nintendo’s juridische afdeling of aan de acteur wiens kabels de magie verzorgden? De huidige controverse is voortgekomen uit die spanning.
Leven na “It-a Me”: de overgang naar Mario Ambassador
In 2023 kondigde Nintendo aan dat Martinet stopte met het opnemen van nieuwe games, maar verraste velen door hem “Mario Ambassador” te noemen. De titel klonk ceremonieel – handen schudden, poseren voor foto’s – maar de praktische grenzen bleven zelfs voor Martinet zelf vaag. Zonder duidelijke richtlijnen werd elke publieke verschijning een lakmoesproef voor wat een ambassadeur wel en niet kon.
Charles Martinet wasn't even allowed to do the voice of Mario or any of his iconic character's voices either at the convention I attended over the weekend.
It's a fucking shame https://t.co/M4T1oHMKsx pic.twitter.com/UL2Da9KBX6
— Ricky Berwick (@rickyberwick) June 8, 2025
Diplomatie boven prestaties
Bedrijfsambassadeurschap draait vaak om het vertellen van een merkverhaal in plaats van actieve creatie. Denk aan Disney-legendes die handtekeningen uitdelen of Marvel-acteurs die documentaires inspreken nadat ze hun rol hebben neergelegd. Voor Martinet betekende de verandering het vieren van het Nintendo-erfgoed zonder Kevin Afghani, de nieuwe stem in de game, te overschaduwen. Het is lastig om eerbied voor het verleden te combineren met het promoten van de toekomst, vooral wanneer fans smeken om klassieke slogans.
Het verhaal over de Ricky Berwick-conventie dat voor controverse zorgde
Tijdens Phoenix Fan Fusion 2025 benaderde komiek en YouTuber Ricky Berwick Martinet voor een speelse opname. Volgens Berwick weigerde Martinet beleefd om Mario voor de camera in te spreken, omdat Nintendo dat niet zou toestaan terwijl de lenzen draaiden. Buiten de camera’s trad hij echter naar verluidt enthousiast op. Berwicks tweet explodeerde en binnen enkele uren gonsde het op sociale media van beschuldigingen dat Nintendo hun meest geliefde acteur de mond had gesnoerd.
Virale tweets en snelle reacties
Door de snelheid van sociale media werd er sneller gespeculeerd dan duidelijk gemaakt. Sommige fans noemden Nintendo “anti-consument”, terwijl anderen beweerden dat het standaard intellectuele eigendomsbescherming was. Het incident liet zien hoe snel de merkperceptie kan veranderen wanneer anekdotes de officiële verklaringen overtreffen.
Nintendo’s strakke lijn: waarom het bedrijf de stemmen van personages op camera beperkt
Nintendo bewaakt zijn intellectuele eigendom van oudsher met een bijna mythische waakzaamheid. Van het sluiten van fangames tot het beperken van YouTube-inkomsten, het bedrijf geeft prioriteit aan controle over populariteit op de korte termijn. Door Martinet de stem van Mario te laten inspreken in niet-gescripte video’s, bestaat het risico dat zinnen worden geremixt tot aanstootgevende memes of ongeautoriseerde advertenties. Een enkele “Daar gaan we!” uit de context zou kunnen eindigen in een cryptopromo, wat het merkvertrouwen schaadt. Daarom verbieden contracten vaak opgenomen optredens buiten goedgekeurde settings.
Contracten, geheimhoudingsverklaringen en karakterintegriteit
Stemacteurs tekenen vaak geheimhoudingsverklaringen die improvisatie beperken. Nintendo’s aanpak weerspiegelt het beleid van Disney en Warner Bros., waar acteurs verzoeken voor een cameo afwijzen die geliefde personages in gewaagde scenario’s zouden kunnen plaatsen. Het doel is niet censuur omwille van de censuur zelf, maar merkcoherentie. Wanneer miljoenen spelers één stem associëren met jeugdnostalgie, kan zelfs een speels scheldwoord aanvoelen als heiligschennis.
Wat Charles Martinet eigenlijk zei over ‘integriteit’
Nadat de controverse was losgebarsten, reageerde Martinet op X en verzekerde fans dat hij nog steeds elke congresganger begroet met Mario’s stem – hij weigert simpelweg dialogen op te nemen die niet in het script staan. Hij presenteerde de keuze als persoonlijke professionaliteit: “Ik behoud altijd de integriteit van het personage.” Zijn woorden veranderden het verhaal van een zakelijke grappenmakerij naar wederzijds respect tussen acteur en merk.
Persoonlijke keuze of bedrijfsmandaat?
Martinets uitspraak doet geen afbreuk aan contractuele beperkingen; ze combineert ze juist met persoonlijke ethiek. Net zoals een acteur zou weigeren een rol te parodiëren waar hij van houdt, laat Martinet Mario’s dialogen liever in officiële scripts staan. Deze nuance laat zien hoe de keuzevrijheid van de acteur en het bedrijfsbeleid met elkaar verweven zijn in plaats van dat ze botsen.
Stemacteren versus intellectueel eigendom: de juridische afweging
Volgens de Amerikaanse auteursrechtwetgeving is de uitbeelding van een personage – inclusief de stem – eigendom van de rechthebbende. Menselijke stemmen kunnen echter niet auteursrechtelijk worden beschermd. De acteur is eigenaar van zijn of haar optreden, maar niet van de identiteit van het personage. Bij het ondertekenen van contracten verlenen artiesten vaak een exclusieve licentie voor hun werk. Dat betekent dat Nintendo nieuw openbaar gebruik kan beperken dat een officiële goedkeuring impliceert. Critici stellen dat dergelijke clausules de artistieke vrijheid ondermijnen, maar bedrijven werpen tegen dat ze consumenten beschermen tegen verwarring of fraude.
Casestudy’s buiten Nintendo
Sega waarschuwde acteurs ooit voor het opnemen van betaalde Shadow the Hedgehog-shout-outs; Disney beperkt stemverzoeken voor Winnie de Poeh tot liefdadigheid. Deze precedenten onthullen een bredere industrienorm in plaats van een geïsoleerde Nintendo-eigenaardigheid. Door Martinet in de schijnwerpers te zetten, nodigt het debat uit tot een bredere blik op hoe entertainmentgiganten miljardendollar-mascottes beschermen.
Reacties van fans: tussen nostalgie en de realiteit van het bedrijfsleven
Veel trouwe gamers voelden zich ontmoedigd en vergeleken Nintendo’s standpunt met het buitenspel zetten van een oude vriend. Forums stroomden over van de klachten dat “bedrijfsjuristen onze jeugd hebben gestolen”. Anderen hadden medeleven en merkten op dat Martinet nog steeds evenementen bezoekt en privé zijn stem laat horen. Deze verdeeldheid onderstreept een emotionele paradox: fans verlangen naar authenticiteit, maar verwachten tegelijkertijd dat bedrijven hun geliefde iconen beschermen tegen misbruik.
Gemeenschapscreativiteit en grenzen
Fan-dubs, TikTok-memes en AI-stemklonen maken het ingewikkeld. Nintendo’s voorzichtigheid komt deels voort uit het technologische gemak van deepfake-audio. Een korte clip waarin Martinet een woord uitspreekt, kan duizenden ongeautoriseerde creaties opleveren. In deze context lijkt een algemeen “geen opnames”-beleid minder draconisch en defensiever.
Brancheperspectief: hoe andere bedrijven omgaan met hun iconische personages
Disney wijst vaak “Disney Legends” aan die beurzen bezoeken, maar nooit Mickey inspreken voor reclamespots. Warner Bros. verbiedt Batman-stemacteurs om zelf Cameo-stemmen in te spreken. Zelfs de Pokémon Company verbiedt de Japanse stemactrice van Pikachu om inkomsten te genereren. Elke studio hanteert eigen regels, maar ze komen allemaal tot één principe: de stem van een merk blijft een even tastbare troef als logo’s.
Vergeleken met Hollywoodgiganten bevindt Nintendo zich aan de conservatieve kant. De gezinsvriendelijke strategie van het bedrijf vereist strikte controle. Terwijl concurrenten soms personages licenseren voor partneradvertenties, doet Nintendo dat zelden, wat de onofficiële opnames verder beperkt.
De toekomst van Mario’s stem: Kevin Afghani en verder
Sinds Super Mario Bros. Wonder draagt Kevin Afghani de rol van in-game. De eerste reacties zijn lovend over zijn trouwe maar toch frisse kijk op het spel, wat de angst voor de overgang wegneemt. Nintendo zou fans kunnen aanmoedigen om Afghani te associëren met nieuwe avonturen, terwijl Martinet nostalgie kan uitstralen tijdens live-evenementen. Na verloop van tijd zou een dubbele vertegenwoordiging een weerspiegeling kunnen zijn van hoe Disney de stemmen van “klassieke” en “moderne” Winnie de Poeh in balans brengt.
Een erfenis doorgegeven
Afghani zou Martinet hebben geraadpleegd om gevestigde intonaties te eren. Deze begeleiding zorgt voor continuïteit en erkent tegelijkertijd de generatieverschuiving. Voor fans is de boodschap duidelijk: Mario leeft voort, ook al klinkt zijn oorspronkelijke stem nu vooral in congreszalen in plaats van in TikTok-clips.
Tips om Charles Martinet te ontmoeten op conventies zonder de grens te overschrijden
Als je hoopt het bekende “Let’s-a go!” te horen, volg dan deze richtlijnen:
- Vraag beleefd of hij het prettig vindt om de stem buiten de camera te doen.
- Respecteer de borden met ‘geen opnames’ – geniet van het moment in plaats van viral te gaan.
- Vermijd het aanvragen van merkinbreuk of afwijkende kleuren.
- Deel je waardering voor zijn impact; vriendelijkheid levert vaak een enthousiast “Woo-hoo!” op.
- Houd er rekening mee dat het stiekem opnemen van audio zijn verschijning voor iedereen in gevaar kan brengen.
Door Martinet als kunstenaar en ambassadeur te beschouwen, helpen fans een traditie te behouden die generaties overbrugt.
Conclusie
Charles Martinets stilte voor de camera is niet het tot zwijgen brengen van een icoon; het is de evolutie van een samenwerking tussen maker, artiest en publiek. Nintendo beschermt zijn vlaggenschippersonage, Martinet beschermt Mario’s charme, en fans leren dat de magie van een stem soms het best live en onopgenomen te ervaren is. De loodgieter schreeuwt nog steeds van vreugde – maar niet voor elke smartphone die erom vraagt.
Veelgestelde vragen
- Kan ik de stem van Mario, gespeeld door Charles Martinet, nog steeds horen op evenementen?
- Ja, maar waarschijnlijk alleen buiten de camera, waar geen opnames worden gemaakt.
- Kan Nintendo hem wettelijk verbieden zijn optredens op te nemen?
- Contractuele clausules die gekoppeld zijn aan intellectuele eigendomsrechten geven Nintendo die macht.
- Vindt Martinet het nieuwe beleid niet leuk?
- In het openbaar presenteert hij het als zijn keuze om Mario’s integriteit intact te houden.
- Wie spreekt Mario in in de huidige games?
- Kevin Afghani is vanaf 2024 de belangrijkste stemacteur in de game.
- Kan de regel in de toekomst veranderen?
- Beleid evolueert. Als Nintendo zijn standpunt herziet of als de technologie de contextveiligheid waarborgt, kunnen opgenomen lijnen terugkeren.
Bronnen
- Charles Martinet mag blijkbaar geen stemmen van Mario gebruiken in video’s, My Nintendo News, 10 juni 2025
- Charles Martinet legt uit hoe hij de integriteit van Mario wil behouden, Nintendo Life, 11 juni 2025
- Charles Martinet zegt niets vreemds als Mario om de “integriteit” van zijn personage te behouden, GameSpot, 12 juni 2025
- Waarom Charles Martinet Mario niet meer kan inspreken op video, Voice Actors News, 13 juni 2025
- Mario’s iconische stemacteur mag geen stemmen van Nintendo-personages inspreken, 80.lv, 10 juni 2025













