Assassin’s Creed Shadows update 1.1.7 op Switch 2: crashfixes, performancechecks en wat je moet testen

Assassin’s Creed Shadows update 1.1.7 op Switch 2: crashfixes, performancechecks en wat je moet testen

Samenvatting:

We hebben eindelijk een praktisch kantelpunt voor Assassin’s Creed Shadows op Nintendo Switch 2: Title Update 1.1.7 is precies het soort patch dat is gebouwd om de game weer betrouwbaar te laten aanvoelen. Als crashes opduiken, onderbreken ze niet alleen een gevecht, ze slopen je vertrouwen. Je gaat opslaan alsof je een dagboek bijhoudt, snelreizen voelt als dobbelen, en lange speelsessies veranderen in een “alsjeblieft niet ontploffen”-gebed. Deze update pakt die frustratie direct aan met stabiliteitsverbeteringen, en noemt daarnaast performance- en visuele fixes, plus verbeteringen voor het touchscreen. Het belangrijkste om te onthouden is dat patch notes zelden elke kleine verandering uitschrijven die je in je handen voelt, dus we hebben een slimme manier nodig om de resultaten te beoordelen zonder te gokken.

We focussen op wat bevestigd is, en vertalen dat naar een checklist voor de echte wereld. We bespreken wat de Switch 2-specifieke notities daadwerkelijk zeggen, waarom een 30fps-doel alsnog wankel kan aanvoelen in drukke gebieden, en hoe visuele fixes meestal zichtbaar worden in handheld versus docked play. We lopen ook stap voor stap door hoe je bevestigt dat de update is geïnstalleerd, waar je moet stress-testen zodat we niet worden misleid door “het voelde vijf minuten prima”, en welke instellingen vaak helpen om de consistentie te verbeteren zonder dat de game verandert in een wazige soep. En als crashes toch blijven gebeuren, schakelen we van paniek naar proces: wat je kunt proberen, wat je beter kunt vermijden, en wat je moet vastleggen zodat troubleshooting sneller en minder irritant wordt.


Wat Title Update 1.1.7 verandert voor Assassin’s Creed Shadows op Switch 2

We hebben hier geen mysterieschrijverij nodig: de Switch 2-notities voor Title Update 1.1.7 zijn kort, direct en gericht op de pijnpunten die spelers echt voelen. De update noemt verbeterde FPS-problemen, het oplossen van crashes voor stabiliteitsverbeteringen, het oplossen van verschillende visuele problemen en een verbeterde touchscreen-ervaring. Er is ook een specifieke fix voor irritant gedrag waarbij de game je kon vragen een controller te verbinden bij het docken of undocken, zelfs wanneer controllers al verbonden waren. Die combinatie is belangrijk omdat het de hele “driehoek van ellende” aanpakt die sessies verpest: stabiliteit, soepelheid en helderheid. Zelfs als we maar één van die dingen zouden verbeteren, zou de game beter aanvoelen, maar alle drie verbeteren is hoe we van “speelbaar” naar “comfortabel” gaan. De grote takeaway is simpel: we kunnen de game nu beoordelen met herhaalbare tests, niet op vibes, omdat de patch expliciet bedoeld is om crashes te verminderen en het performancegedrag op Switch 2 te verbeteren.

Waarom crashes gebeuren – en waar stabiliteitsfixes meestal aan sleutelen

Crashes voelen vaak willekeurig, maar ze volgen meestal patronen. Open-world games jongleren met veel tegelijk: nieuwe gebieden streamen terwijl je de stad in sprint, NPC-gedrag laden, wisselen van weer- en lichtstaten, en zorgen dat combat-logica niet over zichzelf struikelt. Op een console kan één zwakke schakel een harde stop veroorzaken, vooral als het geheugengebruik piekt tijdens snelreizen, drukke menigtes of snel heen-en-weer schakelen in menu’s. Daarom is een stabiliteitsgerichte patch meestal een mix van fixes in plaats van één magische schakelaar. Zie het als bouten aandraaien aan een fiets: één losse bout gooit je misschien niet meteen, maar pak genoeg hobbels en het wiel begint met je te discussiëren. Als je crashes op vaste plekken ziet, is dat eigenlijk handig, want het geeft ons de beste kans om te bevestigen dat de patch werkt. Na 1.1.7 mogen we minder harde stops verwachten op precies die momenten die eerder riskant voelden: langere sessies, intensief reizen, en snelle overgangen.

Framerate-doelen – wat “improved FPS issues” kan betekenen tijdens echt spelen

Wanneer een patch zegt “improved FPS issues”, betekent dat meestal niet dat elke scene ineens zijdezacht is. Vaker betekent het minder dips, minder stutters, of minder momenten waarop frame pacing beweging verandert in een milde hoofdpijn. Op Switch 2 draait Shadows rond een 30fps-doel, dus het doel is niet om een hoger getal na te jagen, maar om dat doel consistent te laten aanvoelen. In de praktijk zijn drukke straten, dichte begroeiing en ingewikkelde belichting vaak de boosdoeners. De game kan er meestal prima uitzien, en dan struikelen wanneer meerdere systemen tegelijk pieken, zoals de stad in sprinten vlak na een fast travel terwijl een gescripte scène aftrapt. Als we verbeteringen eerlijk willen beoordelen, moeten we dezelfde routes en scenario’s testen voordat we victorie roepen. Een stabiel 30fps-gevoel gaat minder om het ruwe doel en meer om ritme: cameradraaien moet voorspelbaar voelen, combat-inputs moeten responsief zijn, en traversal moet stoppen met dat “door nat zand waden”-gevoel.

Visuele fixes – waar je op moet letten in handheld en docked

“Fixed various visual issues” is expres breed, dus we hebben een praktische manier nodig om het te interpreteren. Visuele problemen kunnen duidelijke bugs zijn, zoals flikkerende elementen, kapotte schaduwen of vreemd pop-in-gedrag, maar ze kunnen ook subtieler zijn, zoals instabiele beeldreconstructie die fijne details laat glinsteren. Handheld is waar spelers zachtheid het snelst opmerken, omdat de game vaak leunt op resolutieschaling en reconstructie om performance stabiel te houden. Docked kan in sommige scènes schoner ogen, en je vervolgens verrassen met zwaardere dips in andere scènes afhankelijk van hoe de game zijn resources verdeelt. De slimste manier om visuele verbeteringen te checken is een paar consistente benchmarks kiezen: een drukke straat, een pad met veel begroeiing, en een donkere binnenruimte met veel schaduwdetail. We moeten zoeken naar minder afleiding: minder shimmer op randen, minder plotselinge texturewissels, en minder momenten waarop het beeld “ademt” terwijl het probeert bij te blijven. Als de patch echt de visuele stabiliteit verbetert, voelen we dat als een rustiger plaatje tijdens beweging, niet alleen als een mooiere screenshot.

Basis van beeldhelderheid – waarom sommige scènes zachter ogen dan andere

We moeten het over zachtheid hebben zonder dat dit een techcollege wordt. Simpel gezegd maakt de game constant afwegingen: frame rate stabiel houden, of elke pixel messcherp houden. Op Switch 2 kan de game de resolutie schalen en reconstructietechnieken gebruiken om het beeld beter te laten lijken dan de ruwe interne resolutie zou suggereren. Daarom kan het ene moment verrassend scherp zijn, en het volgende moment wat mistig, vooral in beweging of in scènes vol detail. Het belangrijke punt is dat zachtheid niet altijd een “bug” is, soms doet het systeem gewoon zijn werk om performance te beschermen. Maar visuele issues kunnen daar bovenop stapelen, zoals te agressieve blur-effecten, instabiele verscherping, of inconsistente upscaling tussen scènes. Na een patch die visuele fixes claimt, moeten we letten op consistentie: blijft het beeld overeind als we de camera snel draaien, of smeert het uit? Blijven fijne patronen op kleding en daken leesbaar, of veranderen ze in pap zodra we bewegen?

Een snelle manier om resolutie-blur vs motion blur te herkennen

Hier is een simpele truc die we in minder dan een minuut kunnen doen. Ga eerst stil staan en kijk naar een gedetailleerd object zoals een dakrand, een bord, of kleding met een patroon. Als het zacht oogt terwijl je niet beweegt, wijst dat eerder op resolutieschaling of reconstructiegedrag. Draai daarna de camera langzaam en vervolgens snel. Als de scene alleen tijdens beweging ineens verandert in een smeerboel, is dat waarschijnlijker motion blur-instellingen of frame pacing-gedrag dan pure resolutie. Waarom is dit belangrijk? Omdat het bepaalt wat we als volgende testen. Als de zachtheid vooral statisch is, vergelijken we handheld en docked op dezelfde plek en kijken we of de patch het beeld stabieler maakte. Als de zachtheid vooral tijdens camerabeweging optreedt, kijken we naar instellingen zoals motion blur en camerasensitiviteit, en letten we ook op stutters die blur erger kunnen laten lijken dan het is. Hoe dan ook mikken we op een helderder, rustiger beeld tijdens echt spelen, niet alleen wanneer we screenshots poseren.

Touchscreen-verbeteringen – waarom ze belangrijker zijn dan ze klinken

Touchscreen-support klinkt misschien als een bijzaak, tot je het gebruikt voor kaarten en menu’s in een drukke open-world game. Als het goed werkt, gaat navigeren sneller, is er minder frictie, en voelen snelle checks natuurlijk in plaats van priegelig. Als het slecht werkt, krijg je het tegenovergestelde: gemiste taps, vertraagde reacties, en dat ongemakkelijke moment waarop je drie keer op het scherm prikt alsof het je persoonlijk beledigd heeft. Title Update 1.1.7 noemt specifiek touchscreen-verbeteringen op Switch 2, wat suggereert dat Ubisoft genoeg meldingen zag om het als echt probleem te behandelen, niet als mini-irritatie. De beste manier om dit te testen is touchscreen-interacties gebruiken in stressmomenten: snel de kaart openen na een gevecht, herhaaldelijk UI-elementen aantikken, in- en uitzoomen en rondbewegen op de kaart, en snelle menuwissels doen. Als de touchscreen-verbeteringen goed zijn geland, zien we minder gemiste inputs en soepelere interacties, waardoor de game meer voelt alsof hij op het platform thuishoort in plaats van er alleen maar op draait.

De dock-undock controller prompt-bug – en waarom die irritant was

Sommige bugs slopen niet je performance, maar wel je mood. Te horen krijgen dat je een controller moet verbinden terwijl die al verbonden is, is zo’n “kom op”-moment waardoor een console minder naadloos voelt dan hij hoort te zijn. Switch 2 spelen is vaak een ritme: docken, undocken, snel hervatten, controllers wisselen, door. Als de game die flow onderbreekt met onnodige prompts, is dat alsof een portier je tegenhoudt om te vragen of je schoenen draagt terwijl je duidelijk schoenen draagt. Title Update 1.1.7 fixt dit gedrag specifiek, en dat is een goed teken omdat het laat zien dat er naar echte gebruikspatronen wordt gekeken, niet alleen naar benchmarkcijfers. Om te testen doen we herhaalde dock-undock-cycli en controllerwissels: Joy-Con-achtige controllers, Pro controller-achtig, en elke setup die jij dagelijks gebruikt. Als de fix standhoudt, zien we geen valse prompts meer en verliezen we geen tijd aan onnodige onderbrekingen, wat de hele sessie soepeler maakt zelfs als de framerate identiek blijft.

Hoe je bevestigt dat de update correct is geïnstalleerd

Voordat we iets beoordelen, moeten we zeker weten dat we echt de bijgewerkte versie spelen. Klinkt logisch, maar het is de nummer één reden waarom mensen online ruzie maken over of een patch hielp: de één testte de fix, de ander per ongeluk niet. Op Switch 2 moeten we bevestigen dat de game is bijgewerkt via de softwarebeheeropties van het systeem, en daarna de game volledig afsluiten en opnieuw starten in plaats van te vertrouwen op een gesuspendeerde sessie. Dat is belangrijk omdat sommige updates pas volledig actief zijn na een herstart, en gecachte dingen op rare manieren kunnen blijven hangen. Na het herstarten moeten we lang genoeg spelen om de scenario’s te raken die eerder problemen triggerden. Vijf minuten rennen zonder issues bewijst niets, omdat crashes vaak pas verschijnen na meerdere overgangen of langere speeltijd. Het doel is twijfel wegnemen: bevestig dat de versie actueel is, start de game schoon opnieuw, en draai consistente tests op dezelfde plekken waar issues het meest voorkwamen. Zo scheiden we “patch hielp” van “vandaag was een geluksdag.”

Waar je na de patch moet stress-testen

Als we echte antwoorden willen, moeten we de beer zachtjes porren en daarna wat harder. Stress-testen betekent niet dat je de game uit wrok probeert te slopen, maar dat je exact de patronen nabootst die eerder instabiliteit of performance-drops veroorzaakten. De beste tests zijn herhaalbaar en praktisch: fast travel-ketens, lange ritten door dichte gebieden, uitgebreide stealth-sessies die veel AI actief houden, en menu-zware momenten waarin de game snel nieuwe UI- en wereldstaten laadt. We moeten ook zowel handheld als docked testen, omdat het performanceprofiel en het beeldgedrag kunnen verschillen afhankelijk van hoe de game resolutie en effecten budgetteert. Kies een route met een drukke hub, een traversal-segment, en een interior of cutscene-trigger. Doe hem twee keer. Als het beter is, zien we minder stutters, minder rare visuele afleiding, en idealiter geen crashes. Als issues blijven, weten we in elk geval precies waar, wat handig is voor troubleshooting en om te bepalen of je beter wacht op de volgende patch.

Stadshubs, fast travel-ketens en lange sessies

Stadshubs zijn de klassieke stresspunten omdat ze systemen stapelen: menigtes, pathfinding, belichting, streaming, en NPC-interacties. Als je eerder framedips of crashes zag rond drukke zones, is dat de eerste plek om terug te gaan. Begin in handheld, besteed tijd aan dezelfde straten, en doe herhaalde overgangen zoals interieurs in- en uitgaan. Doe daarna een fast travel-keten: spring tussen twee of drie locaties achter elkaar, open direct na elke load de kaart, en sprint een minuut in het nieuwe gebied. En doe ten slotte de saaie maar belangrijke test: speel een lange sessie. Crashes komen vaak pas na tijd, niet meteen, omdat de game states en geheugendruk opbouwt. Als de patch de stabiliteit verbeterde, zouden lange sessies minder riskant moeten voelen. En als dat niet zo is, leren we of de crashes aan specifieke locaties hangen, aan specifieke overgangen, of gewoon aan de tijd die je speelt.

Cutscenes, menu’s en kaart-zware momenten

Performance gaat niet alleen over rondrennen en guards steken. Menu’s en cutscenes kunnen ook problemen blootleggen, vooral als de game audiopacks moet laden, lichtopstellingen wisselt, of nieuwe assets moet streamen tijdens een overgang. Title Update 1.1.7 noemt zelfs een Switch 2-fix rond een oneindig zwart scherm na het aanmaken of inloggen op een Ubisoft Connect-account bij het selecteren van een audiopack in het eerste bootmenu, en dat is precies het soort edge-case overgang dat een eerste indruk kan slopen. Na de update testen we momenten die eerder fragiel voelden: de kaart herhaaldelijk openen, in- en uitzoomen, snel tussen tabs wisselen, en story-overgangen triggeren die in cutscenes uitmonden. Als de patch zijn werk doet, zijn die momenten minder gevoelig voor vastlopers, minder gevoelig voor rare vertragingen, en minder gevoelig voor die gevreesde “alles bevroor, is het dood?” pauze. Soepele overgangen horen bij stabiliteit, zelfs als de framerate er prima uitziet.

Instellingen-checklist om het 30fps-gevoel stabiel te houden

Patches helpen, maar instellingen kunnen nog steeds bepalen hoe de game in je handen aanvoelt. Het doel is niet perfecte visuals najagen, het is consistentie beschermen. Als je gevoelig bent voor stutter of zachtheid, beginnen we met instellingen die bewegingsperceptie beïnvloeden: motion blur-intensiteit, camerasensitiviteit, en opties die bepalen hoe de game beweging “gladstrijkt”. Te veel motion blur kan handheld zachter laten voelen dan nodig, terwijl te weinig motion blur frame pacing-issues juist zichtbaarder kan maken bij snelle draaien, dus experimenteren is de moeite waard. We moeten ook opletten bij opties die zware effecten beïnvloeden tijdens combat of traversal, want dat zijn de momenten die dips het vaakst triggeren. De beste aanpak is simpel: verander één ding, test in een bekende stressplek, en beslis dan. Als je vijf opties tegelijk verandert, weet je niet wat hielp. We willen dat de game voorspelbaar voelt, niet alsof hij bij elke drukke straat een nieuw karakter krijgt.

Display-, motion blur- en camera-aanpassingen die consistentie helpen

We maken dit pijnloos. Begin met motion blur aanpassen als het beeld smeuïg of “gesmeerd” voelt tijdens cameradraaien, vooral in handheld. Kijk daarna naar camerasensitiviteit: te hoge sensitiviteit kan stutters erger laten voelen omdat de camera meer schermruimte per seconde aflegt, waardoor ongelijkmatige pacing extra opvalt. Iets lager zetten kan de game stabieler laten voelen zonder performance te veranderen, zoals een schokkerige handheld-video iets vertragen zodat je ogen het kunnen volgen. Check vervolgens eventuele verscherping-achtige opties als die er zijn: sommige games gebruiken agressieve sharpening om zachtheid te compenseren, maar te veel kan shimmering veroorzaken op fijne details. Test tot slot dezelfde route in handheld en docked, omdat wat in de ene modus geweldig voelt in de andere net vreemd kan zijn. Het doel is een setup waarbij beweging stabiel oogt, het beeld leesbaar blijft, en je ogen niet hoeven te vechten tijdens lange sessies.

Wat je doet als crashes na 1.1.7 toch blijven

Als crashes blijven gebeuren, gaan we niet meteen de wanhoop in. We schakelen over op een proces. Bevestig eerst dat de update is geïnstalleerd en dat de game volledig opnieuw is gestart, niet hervat uit een gesuspendeerde status. Let daarna op patronen: crasht het na fast travel, na lange sessies, tijdens specifieke quests, of bij het openen van menu’s? Patronen zijn goud omdat ze de oorzaak helpen afbakenen en je laten bepalen wat je tijdelijk beter kunt vermijden. Als Ubisoft Connect meespeelt, test dan of ingelogd blijven of bepaalde boot-opties vermijden iets verandert, vooral als je eerder vastlopers zag rond opstarten of audiopack-selectie. Denk ook aan opslaggezondheid en vrije ruimte: open-world games streamen constant, en een systeem dat krap in de ruimte zit kan zich in edge cases slechter gedragen. Als je een crash betrouwbaar kunt reproduceren, is dat de meest waardevolle aanwijzing, want dan wordt een vaag probleem een test case. En als het na de patch nog rommelig is, is de veiligste move om stabiele speelpatronen te kiezen: minder snelle fast travel-ketens, minder lange suspend-resume-loops, en vaker schoon herstarten tussen sessies.

Wat je mag verwachten van de volgende ronde Switch 2-patches

Eén patch maakt het zelden helemaal af, zeker niet wanneer een game visuals, performance en stabiliteit in balans probeert te houden op een nieuw platform. Title Update 1.1.7 is een sterke “eerste prioriteit”-fix omdat hij crashes direct aanpakt en performance- en visuele issues noemt, en dat zijn de drie grootste klachten in de meeste launch-window-discussies. De volgende golf is meestal meer granular: specifieke quest-triggers fixen, bepaalde hotspots gladstrijken, en visuele consistentie verfijnen in verschillende omgevingen. Als je hoopt op één regel die zegt “alles is nu perfect”, zo lezen deze updates meestal niet. In plaats daarvan moeten we letten op stapjes die optellen: minder risicogebieden, minder stutters in dezelfde stressscènes, minder visuele afleiding tijdens beweging, en minder rare UI-gedragingen. Het goede nieuws is dat Switch 2-specifieke vermeldingen in de patch notes suggereren dat het platform gerichte aandacht krijgt, niet alleen generieke fixes. Als we na elke update consistent blijven testen, voelen we echte vooruitgang in plaats van erover te discussiëren.

Conclusie

Title Update 1.1.7 is het soort update dat ertoe doet omdat hij precies de dingen aanpakt die bepalen of we ontspannen of gespannen blijven tijdens het spelen. Crashes fixen verandert alles: het maakt lange sessies van een gok in iets waar je echt van kunt genieten. Combineer dat met performance-verbeteringen, visuele fixes, touchscreen-tweaks en een dock-undock-irratie die is opgelost, en we hebben een patch die duidelijk mikken op dagelijks speelplezier, niet alleen op patch-note optics. De slimste zet nu is: update verifiëren, schoon herstarten, en herhaalbare tests draaien op dezelfde plekken die eerder problemen gaven. Voelt het soepeler, mooi, bookmark dan je stressroute voor toekomstige patches. Blijven er problemen, dan zijn patronen je beste vriend, omdat ze frustratie omzetten in iets dat je kunt troubleshoot’en. Hoe dan ook staan we er beter voor dan vóór 1.1.7, omdat de fixes nu gericht, benoemd en testbaar zijn.

FAQ
  • Wat doet Assassin’s Creed Shadows update 1.1.7 op Switch 2?
    • We krijgen Switch 2-specifieke stabiliteitsverbeteringen die crashes oplossen, plus notities over verbeterde FPS-problemen, verschillende visuele fixes, verbeterd touchscreen-gedrag, en een fix voor een controllerprompt die kon verschijnen tijdens dock-undock-wissels.
  • Hoe kunnen we zien of de crashfix echt werkt?
    • We bevestigen dat de game is bijgewerkt, sluiten hem volledig af en starten opnieuw, en spelen daarna dezelfde crash-gevoelige routines opnieuw, zoals fast travel-ketens, drukke hubs en langere sessies. Minder harde stops bij dezelfde patronen is het duidelijkste signaal.
  • Waarom mikt de game op 30fps in plaats van hoger?
    • Dat is een balanskeuze waarbij de game consistentie en visuele features prioriteit geeft boven het najagen van een hogere frame target. Een consistente 30fps kan geweldig aanvoelen als pacing stabiel is, daarom richten patches zich vaak op dips en stutter.
  • Bevestigt de patch aanpassingen aan crowd density of handheld-scherpte?
    • De Switch 2 patch notes noemen FPS- en visuele fixes, maar ze beschrijven niet expliciet aanpassingen aan crowd density of specifieke handheld-scherptewijzigingen. De veiligste aanpak is dezelfde locaties voor en na te vergelijken en te beoordelen op basis van herhaalbare tests.
  • Wat moeten we proberen als crashes na 1.1.7 blijven gebeuren?
    • We starten de game opnieuw in plaats van te hervatten, verminderen snelle fast travel-ketens, testen of bepaalde acties zoals boot-time opties betrokken zijn, en focussen op het vinden van herhaalbare patronen. Patronen helpen de oorzaak te verkleinen en maken toekomstige fixes makkelijker te verifiëren.
Bronnen