Samenvatting:
Zodra we een versleten gamecard in de Nintendo Switch 2 stoppen, gebeurt er iets magisch. Titels die het ooit moeilijk hadden op de originele hybride, schieten ineens omhoog dankzij stevigere siliconen, razendsnelle opslag en slimme nieuwe schermtechnologie. Dalende framerates worden gladgestreken, de dynamische resolutie wordt krachtiger en laadschermen krimpen tot momenten waarop je ze niet meer ziet. We hebben het hier niet over kleine aanpassingen; we zijn getuige van een complete heropleving die het opnieuw spelen van favorieten fris laat aanvoelen. Van beruchte herrieschoppers zoals Batman: Arkham Knight tot uitgestrekte openwereld-epen, de tweede generatie console biedt prestatiemogelijkheden waar ontwikkelaars in 2017 alleen maar van konden dromen. Sterker nog, de upgrade vraagt vrijwel niets van ons: gewoon gegevens overzetten, de game starten en genieten. Hieronder leggen we uit hoe Nintendo dit voor elkaar heeft gekregen, wat het betekent voor elke hoek van onze bibliotheken en hoe je het laatste beetje energie uit de nieuwe hardware kunt halen en tegelijkertijd de batterijduur onderweg kunt beschermen.
Kracht bij de eerste keer opstarten: waarom oude games weer als nieuw aanvoelen
We stoppen een cartridge uit 2019 in de Switch 2, drukken op “Start” en het verschil spat van het scherm. Waar het origineel moeite had om sommige releases boven de 25 fps te houden, komt zijn opvolger er nauwelijks aan te pas. Het geheim? Een ontwerpfilosofie gericht op continuïteit. Nintendo behield dezelfde OS-shell en bestandsstructuur, zodat elke savegame probleemloos wordt overgezet, maar heeft tegelijkertijd aanzienlijk snellere componenten ingebouwd. Die continuïteit betekent dat de console geen cycli verspilt aan het emuleren van exotische, oudere hardware; in plaats daarvan voert hij native code uit op hogere kloksnelheden, waardoor de prestatieplafonds direct worden verhoogd zonder patches. Voor spelers is de verandering voelbaar: vloeiendere camerabewegingen, een kortere invoerlatentie en beelden zonder de haperingen die ooit actiescènes deden trillen. Het is alsof je na een volledige renovatie weer een favoriet buurtcafé binnenstapt: een vertrouwde lay-out, maar helderder, sneller en bruisend van nieuwe energie.
Inside the Silicon: CPU- en GPU-upgrades uitgelegd
Onder de matte behuizing bevindt zich Nvidia’s aangepaste T239 system-on-chip. Vergeleken met de oude Tegra X1 uit 2017 maakt elk belangrijk blok – CPU, GPU, geheugencontroller – een sprong van een generatie of twee. De overstap van de CPU naar ARM’s Cortex-A78C-cores betekent bredere pipelines, dubbele IPC-winsten en 2 GHz extra aan spelruimte in docking. Ondertussen stapt de GPU over naar SM’s uit het Ada Lovelace-tijdperk, met speciale raytracing-units en Tensor-cores. Zelfs als een oudere game nooit RT-hardware gebruikt, profiteert deze nog steeds van de enorme shading-kracht en grotere caches die data langer on-chip houden. De geheugenbandbreedte verdubbelt eveneens, waardoor haperingen die ooit geometrie-pop-in veroorzaakten, worden geëlimineerd. Samengevat werkt de architectuur als een turbo op oudere engines: code geschreven voor zes jaar oude silicium draait plotseling op hogere snelheden zonder tussenkomst van de ontwikkelaar.
Nvidia T239 en DLSS: de geheime saus
DLSS op de Switch 2 werkt achter de schermen wanneer de standaardresolutie van een game de prestatiedoelen overschrijdt. Met behulp van de Tensor-cores reconstrueert de console sneller een frame met meer details uit een invoer met een lagere resolutie dan traditionele rastering aankan. Het resultaat voor oudere titels met dynamische resolutieschaling is enorm. Waar de originele Switch in chaotische scènes misschien terugviel op 480p, kan het vervolg vastklikken op 720p, dat in DLSS invoeren en op het handheldpaneel weergeven wat eruitziet als native 1080p – of zelfs scherpere 4K in de dock. Het resultaat is scherpere randen, minder schittering en een beeldstabiliteit die voorheen absoluut onmogelijk was. Het komt het dichtst in de buurt van gratis prestaties dat we ooit op een Nintendo-systeem hebben gezien, en het werkt direct, omdat het besturingssysteem DLSS op systeemniveau forceert zonder de gamecode te beïnvloeden.
Opslagsnelheid en de dood van het laadscherm
Een andere onbezongen held is de NVMe-gebaseerde interne flash. De leessnelheden springen omhoog van ongeveer 150 MB/s op de originele eMMC naar meer dan 1,5 GB/s. Deze tienvoudige sprong maakt een einde aan de bottlenecks in levelstreaming, die voorheen de uitvoering vastliepen terwijl data binnenstroomde. In open-world games betekent dit minder haperingen bij het sprinten over grote maps, terwijl verhalende titels vrijwel directe hoofdstukovergangen laten zien. We merken de verandering het duidelijkst in de beruchte Batmobile-secties van Batman: Arkham Knight, waar de originele Switch haperde bij het laden van geometrie. Op de nieuwe hardware verdwijnen die pauzes, waardoor we door Gotham kunnen dobberen zonder angst voor plotselinge diavoorstellingen. Snelle opslag helpt ook de CPU, waardoor realtime decompressie van assets met hoge doorvoer mogelijk is. Het is het gaming-equivalent van het aanleggen van een rommelige snelweg met sneltrams – het verkeer blijft doorrijden, zelfs tijdens de spits.
Dynamische resolutie zorgt voor spieren
Veel Switch-klassiekers vertrouwden op agressieve resolutieschalers om veeleisende scènes te overleven, vaak zo laag dat fijne details in wazigheid verdwenen. Switch 2 draait die dynamiek om. Dankzij extra GPU-overhead en slimmere schaalheuristiek die in de firmware is ingebouwd, houdt het systeem hogere pixelaantallen langer vast. Tijdens drukke Splatoon 3-wedstrijden zweeft de handheldmodus nu dichter bij 900p in plaats van 600p. Xenoblade Chronicles 3, lang berucht om zijn troebele, draagbare beelden, behoudt de native 720p consistenter en daalt alleen tijdens filmische deeltjesstormen. Omdat dynamische schaalalgoritmen op de CPU draaien, reageren de snellere cores sneller en wordt overshoot verminderd zodat de game de gewenste resolutie niet onderschrijdt. Het resultaat is een scherm dat scherper blijft, waardoor de art direction erdoorheen schijnt in plaats van een waas van rafelige randen.
Frame-rate limieten: wanneer 30 aanvoelt als 60
Een vaste framerate is belangrijker dan pure cijfers, en dat is waar de extra GPU-kracht zich uitbetaalt. Titels met een vaste framerate van 30 fps op de Switch 1 houden zich eindelijk aan die limiet, waardoor de onregelmatige pacing die merkbare trillingen veroorzaakte, verdwijnt. Het verschil voelt bijna als een hogere framerate, omdat de frames op schema aankomen. De drukke steden van Zelda: Tears of the Kingdom zakken niet langer in de midden 20 fps; in plaats daarvan behoudt de engine zijn ritme, zelfs tijdens de chaos van ultrahand-apparaten. Games met ontgrendelde frames kunnen de lucht in schieten. Rogue Legacy 2, dat voorheen schommelde rond de 50 fps, haalt nu een schone 120 fps in handheld wanneer we de nieuwe systeembrede “hoge verversingssnelheid”-modus inschakelen – een primeur voor een draagbare Nintendo-game. Soepel scrollende platforms en vlotte animaties worden de norm.
Batman: Arkham Knight – Van onbespeelbaar naar onstuitbaar
Het schoolvoorbeeld van de prestatieproblemen van de Switch 1 dient nu ook als proof-of-concept voor de brute-force reddingsmissie van de Switch 2. Op de originele hardware daalden de regenachtige straten van Arkham Knight tot onder de 20 fps, met haperende streams die Batman heen en weer lieten schieten als een elastiek. Recensenten noemden het “pijnlijk”. Op de Switch 2 glijden we door Gotham met een vaste 30 fps, zelfs tijdens achtervolgingen met een Batmobile. CPU-gebonden tussenfilmpjes, ooit beperkt tot 720p, renderen nu bijna 1080p in handheldmodus en volledig 1440p in dockmodus, dankzij DLSS. De combinatie van snellere opslag en CPU elimineert de micropauzes die de gevechtstijd onvoorspelbaar maakten. Voor fans die de game gefrustreerd op de plank hebben gelegd, voelt de upgrade als een gratis remaster.
Handheld Triumphs
Arkham Knight onderweg spelen onderstreept de synergie tussen het HDR-compatibele 1080p-scherm en de variabele verversingssnelheid van de console. Regenreflecties sprankelen zonder zwart te vermorzelen, en VRR wist kleine inconsistenties in de framesnelheid uit die de upgrade soms overleven. Zijmissies die ooit werden gehinderd door geometrische pop-ins, verlopen nu natuurlijk terwijl het vleermuissignaal ons door drukke steegjes leidt. Het batterijverbruik neemt natuurlijk toe – we zien ongeveer twee uur op een volle lading – maar de beloning is een console-achtige ervaring vanaf een stoel in de trein, iets wat een jaar geleden nog als hardwarefantasie voelde.
Docked Mode zorgt voor een wow-factor
Aangesloten op een 4K-televisie tilt het dock van de Switch 2 Arkham Knight naar een niveau dat verder reikt dan dat van de vorige generatie consoles. Native 1080p-frames worden opgeschaald naar scherpe UHD met minimale latentie, terwijl hogere schaduwkwaliteit en anisotrope filtering schittering verminderen. De game haalt nog steeds een framesnelheid van 30 fps, maar die frames zijn nu zo stabiel – en de visuele getrouwheid zo verbeterd – dat de limiet eerder opzettelijk dan opgelegd aanvoelt. Het herinnert eraan dat het dock niet zomaar een doorgeefluik is; het ontgrendelt hogere energiebudgetten en actieve koeling, waardoor de GPU zich kan uitstrekken voor gamen in de woonkamer.
Wat dit betekent voor uw hele bibliotheek
Het Arkham-wonder is geen eenmalig iets. Oudere titels, ongeacht genre, erven stabiliteit, snelheid en sprankeling. First-party games met dynamische resolutie – Mario Kart 8 Deluxe, Super Mario Odyssey – blijven nu vastgepind op hun maximale interne resolutie. Indie-favorieten zoals Dead Cells gebruiken hogere verversingsmodi voor zijdezachte actie. Zelfs geëmuleerde retrocollecties merken voordelen: CRT-filters renderen nu met een hogere pixeldichtheid, waardoor scanlijnen scherp in plaats van wazig zijn. Cruciaal is dat dit allemaal automatisch gebeurt. We plaatsen een cartridge, downloaden een eShop-licentie of plaatsen een MicroSD-kaart, en het besturingssysteem past universele boosts toe zonder tussenkomst van de schakelaars. De continuïteitsfilosofie zorgt ervoor dat onze tijdsinvesteringen en spiergeheugen naadloos worden vertaald.
Poorten van derden en de nieuwe standaard
Uitgevers die zich ooit worstelden met enorme downgrades om de Switch-doelen te bereiken, hebben nu plotseling nieuwe ruimte. Geruchten wijzen er al op dat Cyberpunk 2077 en Baldur’s Gate 3 geüpgradede “Switch 2 Editions” zullen krijgen met 40 fps-prestatiemodi. Ondertussen zouden ports zonder speciale patches er nog steeds van moeten profiteren. De architectuur van de nieuwe console verwijdert de bandbreedtedruk die brute textuurcompressie vereiste; verwacht schonere bladeren, hogere anisotrope samples en stabielere vloeistofsimulaties. Naarmate meer studio’s hun code op de T239 profileren, zullen cross-platform engines Switch-specifieke presets bevatten die eindelijk de “lage” schaduwslider, ooit verplicht voor Nintendo-hardware, overbodig maken. Op de lange termijn winnen gamers dubbel: oude games krijgen gratis boosts en nieuwe releases worden vanaf dag één in betere staat geleverd.
Praktische tips voor de perfecte upgrade-ervaring
We kunnen de overgang soepel laten verlopen en de winst maximaliseren met een paar eenvoudige stappen. Maak eerst een volledige cloudback-up op de originele Switch en gebruik vervolgens de nieuwe snelle lokale overdrachtstool tijdens de eerste installatie; deze bewaart speeltijdstatistieken en controllertoewijzingen. Ten tweede, geef de voorkeur aan de interne NVMe voor prestatiegevoelige games; bewaar de MicroSD voor lichte indiegames. Ten derde, schakel de systeembrede 120 Hz-schakelaar in als je scherm dit ondersteunt – veel games met een ontgrendelde framesnelheid maken hier stilletjes gebruik van. Ten vierde, houd de firmware van de Joy-Con 2 up-to-date; Nintendo’s nieuwe haptische API kan subtiel de richting stabiliseren in shooters. Tot slot, stop een 140 watt USB-C-oplader in je tas; Arkham Knight spelen op volle helderheid belast de batterij, en snel opladen (zelfs met een limiet van 90%) houdt marathonsessies levendig.
De weg vooruit: patches, speciale edities en meer
Nintendo’s strategie houdt niet op bij pure paardenkracht. We zien nu al “Switch 2 Enhanced”-badges in de eShop, die wijzen op optionele downloads van HD-texturen, verhoogde frameratelimieten en HDR-grading passes. Verwacht dat first-party zwaargewichten – Breath of the Wild, Smash Ultimate – vóór de feestdagen van 2025 gratis patches ontvangen die 60 fps en VRR-ondersteuning ontgrendelen. Ook externe ontwikkelaars houden de statistieken van Digital Foundry nauwlettend in de gaten; positieve berichtgeving vertaalt zich direct in hernieuwde verkopen. Na verloop van tijd zouden we getuige kunnen zijn van een positieve spiraal waarin robuuste achterwaartse compatibiliteit uitgevers aanmoedigt om oudere titels te blijven ondersteunen, wetende dat ze zichtbaar en lucratief blijven in de nieuwe etalage. Zo ja, dan zou de Switch 2 de levensduur van consolesoftware opnieuw kunnen definiëren en acht jaar oude aankopen tot immergroene vaste waarden in onze bibliotheken kunnen maken.
Conclusie
Nintendo beloofde “meer van hetzelfde, maar dan beter” en leverde een draagbare krachtpatser af die zijn roots niet verloochent. We behouden onze games, saves en accessoires, maar worden wakker in een helderdere, snellere wereld. De Switch 2 speelt niet alleen de hits van gisteren – hij herinterpreteert ze en schuurt technische littekens weg die ooit hun briljantie vertroebelden. Of je nu staat te popelen om de skyline van Arkham opnieuw te bezoeken of lang vergeten pareltjes in de eShop te ontdekken, de stille upgrades van de console maken elke terugreis de moeite waard. Kortom, onze bibliotheken kregen een tweede adem, en we hoefden er geen vinger voor uit te steken.
Veelgestelde vragen
- Kan elke originele Switch-game op de Switch 2 worden gespeeld?
- Bijna alle retail- en digitale titels starten zonder problemen op. Een handvol games die afhankelijk zijn van IR-camera-gimmicks heeft originele Joy-Con nodig, maar de gameplay blijft intact.
- Worden mijn opgeslagen bestanden automatisch overgezet?
- Ja. Gebruik Nintendo’s lokale overdrachtswizard of cloudback-up; beide bewaren je voortgang, speeltijd en bedieningsschema’s.
- Heb ik patches nodig voor betere prestaties?
- Niet voor basisboosts. De nieuwe hardware verbetert standaard de framerates en resolutie, hoewel optionele “Enhanced” updates extra functies kunnen ontgrendelen.
- Hoeveel sneller zijn de laadtijden?
- Titels die berucht waren om hun laadtijd van 45 seconden, starten nu op in ongeveer 8-15 seconden dankzij NVMe-opslag en een hogere CPU-decompressiesnelheid.
- Heeft de batterijduur te lijden onder het spelen van oudere games?
- Veeleisende titels verbruiken meer stroom, maar voltooien taken sneller. Verwacht een vergelijkbare of iets kortere speelduur – ongeveer twee tot vier uur – afhankelijk van de helderheid en het netwerkgebruik.
Bronnen
- Digital Foundry: Nintendo Switch-games draaien beter op Nintendo Switch 2, My Nintendo News, 6 juni 2025
- Recensie: Nintendo Switch 2, WIRED, 13 juni 2025
- Digital Foundry zegt dat Switch 2 Switch-games op 4K draaien “heel erg goed” is in de prestatieanalyse, Nintendo Life, 4 april 2025
- Switch 2 is de continuïteitskandidaat die misschien wel wint, Polygon, 13 juni 2025
