Famitsu publiceerde een interview met SEGA’s Chief Creative Officer Toshihiro Nagoshi, die sprak over het vertrek van het bedrijf van de consolemarkt en de vroege dagen met Nintendo.
Volgens Nagoshi sprong Sega onmiddellijk op de Nintendo-trein na het verlaten van de consolemarkt, ondanks de schijnbare rivaliteit tussen de twee bedrijven. Voor Nagoshi was dat tenminste omdat het idee om spellen te maken op Nintendo’s hardware een heel opwindend vooruitzicht was, wat hem inspireerde om de sprong te maken van het werken aan arcade-titels naar consolegames.
Famitsu-outtake – Nagoshi-san over Nintendo
Famitsu: Wat vond u van [de aankondiging dat Sega de console-hardware-industrie verliet], Nagoshi-san?
Toshihiro Nagoshi, Sega CCO: “Ik werkte toen aan arcadespellen en was niet echt in de ban van de Dreamcast-ontwikkeling, dus ik vond het alleen een beetje jammer, maar niet zo sterk. Toen ik echter dacht: “Hé, Sega wordt een pure softwareontwikkelaar”, begon ik geïnteresseerd te zijn in consolegames. Ik besefte dat we nu spellen voor de hardware van andere bedrijven konden maken. En zo zijn we meteen naar Nintendo gegaan. ‘
Terwijl de twee bedrijven bleven samenwerken, werd Nagoshi al snel bewust van de verschillen tussen Sega en Nintendo’s benadering van het maken van games en van hun bedrijfscultuur. Hij beschreef Sega als ‘flitser en luchthartig’ terwijl Nintendo meer ‘holistisch en veelzijdig’ was.
Hoewel beide manieren van denken voordelen hadden, gaf Nagoshi toe dat hij Sega eigenlijk meer prefereerde.
 “Naderhand werkten we zelfs nauw samen met Nintendo, zoals het porten van Virtua Striker en het maken van F-Zero GX. In die tijd werden we gecontracteerd om de F-Zero-serie te ontwikkelen, en we hadden het geluk dat we konden leren van de game creation-filosofie van Nintendo. Met dingen als Mario Club en de verschillen tussen Sega en Nintendo’s manier om spellen te maken. “
Famitsu: Zijn ze zo verschillend?
Nagoshi: “Helemaal anders. Dankzij dat kon ik zien wat Sega miste, en ook Sega’s goede punten zien. Hoewel als je zou moeten vragen welke het juiste antwoord is, zou ik moeten zeggen dat er geen goed antwoord is. Zoals verwacht hadden beide bedrijven hun eigen cultuur. “
“Hun manier van denken over holisticiteit en veelzijdigheid was oerdegelijk. Ze gaven er niet echt om “of dingen een gemakkelijk excuus hadden” of niet. Allesomvattend zijn voor iedereen was al vanaf het begin verondersteld, en dit was iets dat in steen gebeiteld was.
Bovendien werd dit soort denken door iedereen, van de toppers tot de nieuwkomers, toegepast. Het was niet alleen iets dat door de hogere klassen werd gezegd en dat nooit werd beoefend. Hun eenheid is geweldig. Ik dacht: “Als ze deze manier van denken hebben, was Sega niet in staat om ze te verslaan met hardware.”
“In vergelijking met Nintendo is Sega een” flitsender “bedrijf. Maar omdat we ‘flitsender’ zijn, kunnen we ideeën met een meer luchthartige houding aannemen. Als we dit soort houding niet hadden, denk ik niet dat ik hier zou kunnen blijven werken. Misschien als ik Nintendo had benaderd, zou ik deze industrie lang geleden hebben verlaten. “(Lacht)
